street art…η ανάσα της πόλης …30 – Κρήτη

O Wild Drawing aka WD και η τέχνη του δρόμου

«Το χαμόγελο σήμερα έχει χαθεί»     Μπορείς να θυμηθείς την πρώτη φορά που βγήκες στον δρόμο για να δημιουργήσεις;

Ξεκίνησα το 2000 στο Μπαλί. Με θυμάμαι να έχω πάντα μελάνια και πινελάκια στην  τσάντα μου, οπότε κάθε φορά που αράζαμε κάπου, κάναμε τις ‘’μουτζούρες’’ μας.  Το πρώτο που είχα κάνει ήταν ένα καρτούν.     Alice in Woundedland: Κρήτη, 2013

Κατάγεσαι από το Μπαλί. Το Μπαλί είναι γνωστό ως «Το νησί των Θεών» εξαιτίας του μεγάλου αριθμού ναών. Ποια είναι η σχέση σου με την θρησκεία;

Στο Μπαλί η θρησκεία είναι συνυφασμένη με την κουλτούρα μας. Υπάρχει στην καθημερινότητα των Μπαλινέζων, αλλά και στις τέχνες (τη μουσική, το χορό, το θέατρο  και το θέατρο σκιών, τη ζωγραφική, τη γλυπτική). Αυτή είναι λοιπόν η σχέση μου με τον Ινδουϊσμό: βιωματική, όχι πνευματική. Πέρα από αυτό, πιστεύω στη δύναμη της φύσης  και στην αλυσίδα που μας ενώνει όλους.

Τι είναι αυτό που σε οδήγησε στο δρόμο για να δημιουργήσεις και όχι στην ασφάλεια  μιας γκαλερί;

Πάντα μου άρεσε ο δρόμος! Ο δρόμος έχει ελευθερία, έχει ζωντάνια, έχει επικοινωνία, έχει ρίσκο. Μπορείς να μοιραστείς τις ιδέες σου με πολύ περισσότερο κόσμο,να τον κάνεις να χαμογελάσει, να προβληματιστεί, να θυμώσει, να χαρεί ή να μελαγχολήσει. Επιπλέον στις μέρες μας ολοένα και περισσότερο αναδεικνύεται η ανάγκη για έκφραση και για επανοικειοποίηση του δημόσιου χώρου.   Ωστόσο, κατά καιρούς έργα μου παρουσιάζονται σε γκαλερί κι άλλους εκθεσιακούς  χώρους, γιατί και αυτό είναι κομμάτι της δουλειάς μου. Πρέπει να ζήσω και παράλληλα  να υποστηρίξω τη δράση μου στο δρόμο. Το βάψιμο είναι δαπανηρό και ό,τι κάνω  είναι no sponsors φάση…

Πηγή: www.lifo.gr