Φρέσκα

ΣΙΦΝΟΣ…Κυριακή η ημέρα των ρεβυθιών

Ρεβύθια φούρνου σε σκεπασταριά, στη Σίφνο φυσικά

❀❀❀

Υλικά: ½ κιλό ρεβύθια
1 κουταλιά τσαγιού σόδα
1 κουταλιά τσαγιού αλάτι
2 μεγάλα κρεμμύδια ξερά
1 φλιτζάνι τσαγιού λάδι
1 ½ κιλό νερό

 

Εκτέλεση: Βρέχουμε τα ρεβύθια από το βράδυ, με τη σόδα και το αλάτι. Το πρωί τα ξεπλένουμε καλά – καλά. Τα ρίχνουμε στη σκεπασταριά (είναι πήλινο Σιφνέικο σκεύος, ειδικά για τα ρεβίθια του φούρνου,) αλλά μπορούμε να ψήσουμε και γίγαντες με τον ίδιο τρόπο. Κόβομε τα κρεμμύδια σε φέτες πλατιές και λεπτές. Ρίχνομε το λάδι. Τρία φύλλα δάφνη (προαιρετικά). Αλάτι και τέλος νερό περίπου 4 δάχτυλα κάτω από το λαιμό της σκεπασταριάς. Τη σκεπάζομε με το καπάκι. Ετοιμάζουμε λίγο ζυμάρι με νερό και αλεύρι. Τα πλάθουμε σε μια λωρίδα. Τόση σε μέγεθος, ώστε να καλύψει το καπάκι γύρω – γύρω. Αυτό γίνεται για να μην φύγει η μυρωδιά, και να μείνουν τα συστατικά όλα. Κατά προτίμηση σε φούρνο χωριάτικο με κλαδιά. Σιγοψήνονται όλη τη νύχτα και το πρωί είναι έτοιμα. Αυτό το φαγητό γινόταν την Κυριακή, για να είναι η νοικοκυρά ελεύθερη να πάει το πρωί στην εκκλησία και όταν επιστρέφει, για το σπίτι, να το πάρει από το φούρνο που είναι ήδη έτοιμο. Τα σερβίριζαν στην απλάδενα (μεγάλη πιατέλα) για να φάει όλη η φαμίλια. Υπάρχει μάλιστα και ένα τετράστιχο που λένε μέχρι σήμερα στη Σίφνο:
« Ορίστε μέσα αν θέλετε
έχουμε ρεβιθάδα
θα τρώτε και θα γλείφεστε
από τη νοστιμάδα.»

Πηγή, Συνταγή για «ρεβίθια φούρνου σε σκεπασταριά» από το βιβλίο «Λιχουδιές της Σίφνου» της Ελένης Αντ. Τρούλλου

Γιατί η ρεβυθάδα Σίφνου είναι μοναδική

Η κανονική σκεπασταριά δεν είναι ακριβώς ένα καλά γυαλωμένο πήλινο σκεύος, ούτε σφραγίζει απόλυτα το καπάκι της με ζυμάρι. Μέσα σ’ αυτό το σκεύος, το φαγητό παίρνει κάποιες ανάσες και επηρεάζεται από τον περιβάλλοντα χώρο κατά το αργοψήσιμο. Γι’ αυτό και η ρεβιθάδα Σίφνου (μαγειρεμένη στον ξυλόφουρνο) αποκτάει μια ελαφριά καπνιστή γεύση, που την κάνει μοναδική και αξεπέραστη.

Το έτερο, εξίσου σημαντικό στοιχείο του σιφνέικου εδέσματος είναι το νερό, το οποίο δεν είναι της βρύσης (ή της πηγής, παλιότερα) αλλά βρόχινο, για να είναι μαλακό (και χωρίς άλατα), ώστε τα ρεβύθια να βράσουν πιο εύκολα και να χυλώσουν. Σ’ αυτό τον απέριττο συνδυασμό ‘τσουκάλι – ξυλόφουρνος με κλαδιά – βρόχινο νερό’, τα φτωχά υλικά ξεπερνούν τον εαυτό τους και τις προσδοκίες, και καθώς ανταλλάσσουν αρώματα και υφή, ανεβάζουν ψηλά το γευστικό μέτρο. Η ορίτζιναλ ρεβυθάδα Σίφνου, φτιαγμένη από την τοπική παραδοσιακή κουζίνα, είναι η πιο γκουρμέ λιτή ρεβυθάδα που θα δοκιμάσει κανείς ποτέ, σε νησί.