Ο βιολιστής στα ερείπια.
Η συγκεκριμένη λήψη είναι από τα θέματα που αποφεύγω. Στημένοι άνθρωποι, μουσικοί, μικροπωλητές, ζητιάνοι είναι λίγο κόκκινο πανί για την δική μου λογική και σπάνια τα τελευταία δύο χρόνια έχω μπει στην διαδικασία να κάνω τέτοια κλικ. Η συγκεκριμένη φωτογραφία τραβήχτηκε τον Φεβρουάριο του 2016, αρκετά αργά το βράδυ. Ανέβαινα την Διονυσίου Αρεοπαγίτου και περνώντας δίπλα στον μουσικό παρατήρησα το φως από την λάμπα που έπεφτε σκληρά πάνω του.
Το υψηλό contrast είναι για εμένα μαγνήτης, όπως μάλλον έχεις καταλάβει, αλλά δεν ήταν αυτός ο λόγος που τράβηξα την φωτογραφία. Θυμάμαι με κοίταξε σαν να μου έλεγε μην τολμήσεις και εγώ τον φωτογράφισα μάλλον από αντίδραση. Ούτε αυτό είναι κάτι που συνηθίζω γιατί δεν θέλω να ενοχλώ. Τελικά το βλέμμα μαλάκωσε και η σκληρότητα χάθηκε. Πιστεύω ότι δεν ενοχλήθηκε από την μηχανή καθόλου και το βλέμμα του μάλλον δεν είχε να κάνει με εμένα. Πήρα τρία καρέ, τα δύο κουνημένα…
Πηγή: https://www.photologio.gr/interviews/k%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CF%81%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%84%CE%B7%CF%82/
imaginistes 