η ποιητική περιπλάνηση στο σινεμά… Μισαλλοδοξία

Πρόκειται για το πολυδάπανο αριστούργημα του D.W. Griffith, ο οποίος σε μία προσπάθεια να απαντήσει σ’ αυτούς που επέκριναν τις ρατσιστικές νύξεις του επίσης σημαντικού The Birth of a nation, σχολιάζει την ανθρώπινη μισαλλοδοξία προβάλλοντάς την σε τέσσερις εποχές ξεκινώντας από την αρχαία Βαβυλώνα και φτάνοντας έως την σύγχρονή του Αμερική. Η παραγωγή ξεπερνούσε κάθε προσδοκία το ίδιο και η διάρκεια της ταινίας που φτάνει τις τρεις ώρες και η ταινία εκτός του ότι αποτελεί σημείο αναφοράς καθιέρωσε – πάντα υπολογίζοντας και την επιρροή του Birth of a nation – τον δημιουργό της ως έναν από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του αιώνα (έναν από του τέσσερις κομβικούς σκηνοθέτες κατά Ραφαηλίδη).

Ο σκηνοθέτης της «Μισαλλοδοξίας» άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στην τέχνη του κινηματογράφου. Μπορεί να μην είχαν όλα τα έργα του επιτυχία ο τρόπος που τα κινηματογραφούσε όμως είχε. Θεωρείται ένας από τους μεγάλους πατέρες του Κινηματογράφου. Παράλληλη δράση, αριστουργηματικό μοντάζ, φυσικές ερμηνείες, πανοραμικά πλάνα, φυσικός φωτισμός, διαδοχή ανάμεσα σε μακρινά και κοντινά πλάνα. Ακόμα το τράβελινγλ (traveling) της κάμερας όταν η κάμερα κινείται πάνω σε βαγονάκι πλησιάζοντας πρόσωπα και πλάνα. Τέλος το φειντ ιν και αουτ (fade in , fade out) δηλαδή όταν το πλάνο φωτίζεται ή σκοτεινιάζει σταδιακά είναι δικά του ευρήματα. Από τις πρώτες του κιόλας ταινίες ο αμερικάνος σκηνοθέτης κατάλαβε τις δυνατότητες του μέσου πειραματίστηκε και τις εξέλιξε στο έπακρο. Μπορεί ο Γκρίφιθ να απέτυχε οικονομικά κέρδισε όμως την αναγνώριση διαχρονικά. Σε εκείνους που έχουν μιλήσει εγκωμιαστικά για τον σκηνοθέτη ανήκει και ο Τσάρλι Τσάπλιν, ο οποίος δήλωσε για εκείνον: «ο δάσκαλος όλων μας».

Πηγή: https://artic.gr/misallodoxia/67540/