Φρέσκα

Στο Μπραχάμι μιας άλλης εποχής…Ασημάκη τούμπα!

του Χρήστου Πιπίνη

Αφιερωμένο στον  αξέχαστο αγαπημένο φίλο Γιάννη Μάνη

και στην καλύτερη παρέα των οδών Ξενοφώντος, Γ.. Ψυχογιού, Θ. Σταματίου, Αίνου, Πολυκράτους, Σπάρτης, Ρόδου και των πέριξ.

❀❀❀

Οι ιεροί θερινοί κινηματογράφοι εκτός από τόποι προσκυνήματος της έβδομης τέχνης, τόποι συνάντησης της γειτονιάς και ανταλλαγής συναισθημάτων έκρυβαν και άλλες χάρες.

Δημιουργούσαν ένα είδος βαριετέ με ηθοποιούς σε κωμικοερωτικά σκετς, τραγουδιστές, χορευτές και μάγους ταχυδακτυλουργούς. Το Αττικόν ήταν το θερινό σινεμά που έκανε συχνά τέτοιες παραστάσεις όπου, μεταξύ άλλων,  δοξάστηκε ο Ζανίνο με την κόρη του Σόφη καθώς και το ζευγάρι Σπύρος και Ζωή Ζαγοραίου.

Η λατρεία όμως των νεαρών της γενιάς του 60 ήταν οι αγώνες κατς με τους θηριώδεις πρωταγωνιστές-παλαιστές. 

Φωτο: «Το αεροπλανικό κόλπο» του Τζίμ Λόντου, εφαρμόζει ο Λαμπράκης στον Γάλλο Μικέ

Η μακρά παράδοση των αγώνων πάλης των πλανόδιων παλαιστών και των πεχλιβάνηδων μετατρεπόταν στους αγώνες κατς σε υπερθέαμα όπου η δεξιοτεχνία, και η μυική δύναμη των αγωνιζομένων παλαιστών, έπαιρνε τη μορφή καρικατούρας.

Το θέαμα για τους περισσότερους θεατές είχε να κάνει με το πόσο χαβαλέ παρήγαγε, ενώ στα μάτια των λιγότερο υποψιασμένων αγαθιάρηδων, φάνταζε σαν κανονικός αγώνας πάλης όπου νικούσε κατά κανόνα, ο καλύτερος!

Στο κατς όλα επιτρέπονται, χτυπήματα, λαβές, μπουνιές, κλωτσοπατινάδες, κραυγές, κεφαλοκλειδώματα, απειλές, φανταιζί  χορευτικές κινήσεις και κάθε μορφή βίας που ανέβαζε το θέαμα. Όλα ήταν απαραίτητα συστατικά για πετύχει ένας αγώνας.

Συνήθως τα μεγάλα γήπεδα, κυρίως της Λεωφόρου Αλεξάνδρας αλλά και στ’ άλλα, όπως του γειτονικού Πανιωνίου, φιλοξενούνταν οι πρωταθλητές του είδους. Πολλές φορές λόγω της επικινδυνότητας, αλλά και για ν’ ανέβει η λίμπιντο των θεατών, οι τρομερές μάχες διεξάγονταν σε κλουβιά! Έχουν γίνει ματς σε σιδερόφρακτα κλουβιά ανάμεσα σε 6 εναντίον 6 και μια φορά σε 12 εναντίον 12!!

Στις συνοικίες η ευθύνη των αγώνων ανήκε στα θερινά σινεμά!

Αρίων, Λούλα, Ήρα κι ενίοτε Μπέλλα αποτελούσαν τους κυριότερους Μπραχαμιώτικους χώρους όπου μέσα στη ραστώνη του καλοκαιριού, δοξαζόταν το περίφημο άθλημα.

Μεγάλοι αρτίστες του είδους παρήλασαν από τα ριγκ των θερινών σινεμά της γειτονιάς και έγραψαν σελίδες δόξας. Θυμίζουμε μερικούς από αυτούς. 

Ο αρνούμενος να χάσει αγώνα, ευπατρίδης Παπαλαζάρου, ο «Ασιάτης»  Αττίλιο, ο Έλληνας «Μασίστας«,  Σπύρος Αρίων που πάλεψε σε κλουβί μέχρι τελικής πτώσεως με τον «Ρώσο» Κοριένκο, ο Άγγλος (σύμφωνα με τους οργανωτές) «βρώμικος καλόγερος» Ρασπούτιν, ο τερατόμορφος «Κουασιμόδος», ο γερόλυκος των ριγκ αλλά και τραγουδιστής και ψάλτης, Θανάσης Καμπαφλής, ο Μεγαρίτης και ο «Αρμένιος» Ναζιριάν«,ο Τρομάρας, ο αιμοβόρος Βούλγαρος «Ζιγκουλίνωφ«, ο Ντιράν Μαχμούτ, ο και ηθοποιός Απόστολος Σουγλάκος, ο Καρυστινός, ο μάνατζερ αγώνων, μετέπειτα μελλοντολόγος Πητ Παπαδάκος…και φυσικά ο τεράστιος Παναγιώτης Ασημάκης το όνομα του οποίου προκαλούσε  ντελίριο στους θαυμαστές του που τον καλούσαν ρυθμικά να κάνει τούμπα, ώστε  να εφαρμόσει στον αντίπαλο του την σπεσιαλιτέ του, δηλαδή το ανεπανάληπτο κεφακλείδωμα με τα πόδια.

Οι φανατικοί και γνώστες του αθλήματος γνώριζαν άριστα τους κανόνες του αθλήματος και γνώριζαν επίσης ότι οι κανονισμοί έπρεπε να παραβιάζονται για να μπορούν ελεύθερα να κράξουν το διαιτητή, που ποτέ δεν τους εφάρμοζε.

Εκτός από τις ντίβες του αθλήματος, συνυπήρχαν και  δευτεράτζες αθλητές που συγκαταλέγονταν στους πρωταγωνιστές των Μπραχαμιώτικων ριγκ. Αναφέρουμε τον θρυλικό Μπουράνη, τον Σιμωνίδη, τον Ντάρλα με το ωραίο σώμα, τον Πατσούρα με την διαφημιστική πετσέτα ROL στους ώμους απ’ το Αιγάλεω, τον Δαφνιώτη Γιουσπουτσούκ και φυσικά τους εκάστοτε μασκοφόρους.

Άξιο αναφοράς το περιστατικό στο σινέ  Λούλα, όπου μετά το πέρας των αγώνων της ημέρας ο παλαιστής Μπουράνης ζήτησε για την επόμενη εβδομάδα να παλέψει με ντόπιο Μπραχαμιώτη αθλητή που θα είχε τα κότσια να τον αντιμετωπίσει. Γνωστός θηριώδης πολίτης θιγμένος προφανώς από την πρόκληση του πέταξε το γάντι και τον είπε λαπά.  Το αστείο δεν ήταν αυτό, αλλά ότι ο Μπραχαμιώτης (δεν θα αποκαλύψουμε το όνομα του)  έκανε κάθε βράδυ τρεξίματα γύρω από τη μάντρα του νεκροταφείου για να αποκτήσει φυσική κατάσταση , μέχρι που έγινε αντιληπτός από τη μαρίδα της γειτονιάς που τον περίμενε να φανεί από τη γωνία για τον κράξει. Στο παιχνίδι που έγινε στην κατάμεστη Λούλα προς μεγάλη χαρά των οργανωτών, , ο δικός μας έπαθε μεγάλη νίλα γιατί ετέθη νοκ άουτ στο εικοστό δευτερόλεπτο. Μετά κατάλαβε ότι ο χαρακτηρισμός «λαπάς» δεν το βοήθησε καθόλου.

Αποτίουμε επίσης φόρο τιμής στον  γείτονα πρωτοπαλαιστή Λαμπράκη (έμενε στην οδό Ευξείνου Πόντου και Αγκύρας), φημισμένο για τις τρομερές κεφαλιές του!

Αξίζουν επίσης εύφημο μνεία οι Μπραχαμιώτες σπουδαστές της Επαγγελματικής νυχτερινής Τεχνικής Σχολής Θαλής, της Άνω Νέας Σμύρνης, που η αγάπη τους για το κατς τους οδηγούσε να βραχυκυκλώνουν με πενηνταράκι το πίνακα του ρεύματος ώστε να πέσει σκοτάδι για να γλυτώνουν τις δύο τελευταίες ώρες του μαθήματος και να μπορούν να πάνε απερίσπαστοι στον Πανιώνιο για τους Αγώνες.

Συνεχίζεται…

Ο υπουργός Δημοσίας Τάξεως Ευ. Καλαντζής προσφέρει παγωμένη μπύρα στον Λαμπράκη για να κερδίσει…

 

Πηγή: https://panathinaeos.wordpress.com/tag/%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%B6%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%85/?iframe=true&preview=true/feed/