Γιάννης Τσαρούχης ~ «Καφενεδάκι»

Είσαι :

Καφενεδάκι παραλιακό με μπλε τραπεζάκια κι άσπρους
φρεσκοσοβαντισμένους τοίχους.
Με ήχους θαλασσινούς και αυγουστιάτικα μελτέμια.
Με βασιλικό και γεράνια , με μια γαρδένια σε παλιό βαρέλι σκουριασμένο.
Με μυρωδιά ούζου και χταποδάκι στα κάρβουνα.

Σε βρίσκω :

Τ’ απομεσήμερα μ’ αγάπες πυρωμένες , σε γλυκιά ηρεμία

ουρανού ανέφελου παραδομένο.

Με βρίσκω :

Στις μικρές κι αγαπημένες σου συνήθειες. Ίσως και να’ναι
το μόνο σταθερό σημείο, το μόνο στήριγμα όταν όλα γύρω τα
αισθάνομαι να καταρρέουν.
Εσύ πάντοτε με τον ίδιο τρόπο θα τινάζεις το κεφάλι.
Τα φρύδια σου χρόνια τώρα, το ίδιο τόξο σχηματίζουν.

Είσαι :

Καφενεδάκι παραλιακό σε μπλε βαθύ ντυμένο,
με μυρωδιά καφέ φρεσκοψημένου, σε φλιτζάνι άσπρο χοντρό.
Σε σούρουπο στο Αιγαίο με ανάσες νυχτερινές

και ψίθυρους φορτωμένο.

Πηγή: https://elenahalivelaki.wordpress.com/2018/09/22/%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CF%84%CF%83%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%8D%CF%87%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CE%B4%CE%AC%CE%BA%CE%B9/