το τραγούδι της ημέρας…“Ε ντε λα μαγκέν ντε Βοτανίκ”
Η κορυφή του Ελληνικού Heavy Metal
❀❀❀❀❀
Η ιστορία ενός τραγουδιού.
Το αυθεντικό και η ιδιαίτερη «μάγκικη» διασκευή! Ένα από τα ωραιότερα μάγκικα ζεϊμπέκικα, είναι το γνωστό ρεμπέτικο τραγούδι “Ο μάγκας του Βοτανικού – Ε ντε λα μαγκέν ντε Βοτανίκ”.
The mangas (wide boy) of the Votanikos
Το τραγούδι είναι διασκευή ενός πολύ παλιότερου, που έχω ακούσει να τραγουδούν και να θεωρούν ως ένα από τα καλύτερα και αποδεκτά λαϊκά τραγούδια φανατικοί οπαδοί του heavy metal!
«Εντε λα μαγκέ ντε Βοτανίκ» είναι η διασκευή που τραγούδησε ο Σπύρος Ζαγοραίος το 1975, ένα μάγκικο χασικλίδικο «αργκό» τραγούδι που τους «αλαμπουρνέζικους» όπως τους τους αναφέρουν, στίχους, είχε γράψει ο Μιχάλης Μενιδιάτης!
To αυθεντικό τραγούδι, «Ο μάγκας του Βοτανικού» που γράφτηκε μεταξύ 1932 και 1933 και ηχογραφήθηκε το 1934, ερμηνευμένο από τον εξαιρετικό Ζαχαρία Κασιμάτη σε σύνθεση του Σπύρου Περιστέρη πάνω σε παραδοσιακή μικρασιάτικη μελωδία και στίχους του Χαράλαμπου Βασιλειάδη ή Τσάντα. Η ηχογράφηση του 1934 έγινε, όπως, διαβάζουμε με δύο κιθάρες.
Η πατρότητα του τραγουδιού διεκδικείται από πολλούς και είναι μπερδεμένη. Κατά μία εκδοχή, η μουσική είναι τούρκικη των αρχών του 1930, ενώ άλλη εκδοχή αναφέρει ότι εχει βασιστεί πάνω στο Ταξίμ Ζεϊμπέκικο του Μ. Βαμβακάρη. Κανείς δεν μπορεί να πεί με σιγουριά. Η ερμηνεία του Ζ. Κασιμάτη είναι όντως εξαιρετική όταν τραγουδάει τους αυθεντικούς στίχους:
«Ένας μάγκας στο Βοτανικό, πι και φι ξηγιέται στο λεπτό
στα παιχνίδια και στα καμπαρέ, και στου Περδικάκη τον τεκέ
Τη φουμάρει, μαστουριάζει, με τη γκόμενά του στον τεκέ
κι η Αγγέλω του πατά φωτιές στον αργιλέ
Είναι μάγκας, είναι μερακλής, στο Βοτανικό είν΄ο πιο νταής
τόνε τρέμουν όλες οι μαγκιές, μα δεν του καίγεται καρφί που λες
Τη φουμάρει, μαστουριάζει, και μπαφιάζει πάντα βερεσέ
γιατί πήρε σύνταξη από το Μεντρεσέ»
(Η Αγγέλω από ότι διαβάζουμε είναι πιθανώς η γυναίκα του τεκετζή γιατί στους τεκέδες όπου τραγουδιόντουσαν τότε αυτά τα τραγούδια, δεν επιτρέπονταν γυναίκες εκτός από τις πόρνες και την γυναίκα του τεκκετζή).
Η διασκευή του τραγουδιού το 1975 από τον Σπύρο Ζαγοραίο σε ένα καθαρό χασικλίδικο ζεϊμπέκικο και η ερμηνεία του είναι εξαιρετική.
Η γλώσσα που έχει χρησιμοποιηθεί είναι «αργκό», με εισαγωγικά και όχι αργκό κανονική (η «γλώσσα» δηλαδή που είχαν εφεύρει και μιλούσαν οι μάγκες στον Πειραιά και οι άνθρωποι του υποκόσμου για να μην τους καταλαβαίνουν οι αστυνομικοί που τους κυνηγούσαν). Εϊναι δηλαδή μια φτιαχτή «αργκό» ώστε το τραγούδι να μπορέσει να περάσει από την λογοκρισία που υπήρχε τότε αλλά και για να αστειευθούν οι δημιουργοί του και αποτελείται από παρωδίες διαφόρων γλωσσών (γαλλικά, ιταλικά, τουρκικά και ελληνικά βεβαίως).
Και η μετάφραση από τα αλαμπουρνέζικα στα Αγγλικά!
The wide boy of Votanikos, is sorting everything out quick (sto pi kai fi)
In the bouzoukia (live music clubbing in Greece), in the cabarets, and in our games (card games).
Smoking, and getting high
He is a manga (wide boy), he likes fighting.
he is the most powerful in Votanikos.
The other manges (wide boys) are trembling in front of him, cause he fixes everything in one minute
Αναδημοσίευση από: https://pepore.com/
imaginistes 