Εγκώμιο διηγήματος και μικρές ατιμίες

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΒΙΒΛΙΟΥ

του Μιχάλη Δήμα

 

Πέμπτη 23 Απριλίου 2020. Το βιβλίο στην εσωτερική μεριά του αυτιού γράφει 17/3/2020 – εν μέσω κορονοϊού… Το είχε αγοράσει ακριβώς μια μέρα πριν κλείσουν τα μαγαζιά. Το είχε ακούσει ότι θα έκλειναν, για αυτό πήγε επί τούτου στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς να ψάξει για κανένα βιβλίο, εν όψει του εγκλεισμού. Στη βιβλιοθήκη του βέβαια είχε αρκετά αδιάβαστα και θα μπορούσε να βολευτεί και με αυτά. Ήθελε όμως κάτι φρέσκο για τη συγκεκριμένη περίοδο για να τη θυμάται. Χάζεψε αρκετή ώρα τίτλους, συγγραφείς, διάβασε κανά δύο οπισθόφυλλα, αλλά τίποτα δεν τον ενθουσίαζε, μέχρι που το μάτι του έπεσε στις Μικρές Ατιμίες του Πάνου Καρνέζη, συλλογή διηγημάτων. Του έκανε εντύπωση πολύ και το εξώφυλλο που το κοσμεί ένας υπέροχος πίνακας του Gustav Klimt. Χρόνια είχε να διαβάσει συλλογή διηγημάτων, ένα είδος στο οποίο οι Έλληνες συγγραφείς διαπρέπουν. Έφηβος είχε διαβάσει τα άπαντα του Αντώνη Σαμαράκη. Αργότερα τα Λόγια της πλώρης του Ανδρέα Καρκαβίτσα. Ενήλικας κάποια του Παπαδιαμάντη και το Τέλος της μικρής μας πόλης του Δημήτρη Χαντζή, καθώς και κάποιες ανθολογίες. Στις  ο Καρνέζης αναδεικνύεται σε ένα μεγάλο μάστορα του είδους. Τα διηγήματά του πρωτότυπα, αν και διαδραματίζονται σε ένα ελληνικό χωριό χωρίς συντεταγμένες, αποπνέουν κάτι το οικουμενικό. Αυτά θα μπορούσαν να συμβαίνουν σε οποιοδήποτε χωριό του κόσμου. Άνθρωποι καθώς και μερικά ζώα συνυπάρχουν κάτω από περίεργες συνθήκες. Με μια αύρα μυστηρίου, λαμπερά μέσα στη σκοτεινιά τους, καθηλώνουν με την πλοκή και τη δράση των ηρώων τους τον αναγνώστη. Δεν πρόκειται όμως να αποκαλύψω άλλα για τις αρετές του βιβλίου. Η συνέχεια επί των 445 σελίδων…  Και για όσους το αγοράσουν, τώρα που θα ανοίξουν τα μαγαζιά, καθώς βγαίνουμε σιγά-σιγά από το τούνελ, καλή ανάγνωση…