τo imaginistes web radio και…οι άνθρωποί του – Μαριαλένα Γκογκίδη

Οι imaginistes ξεκινούν την παρουσίαση των ανθρώπων που βρίσκονται πίσω από τα μικρόφωνα του imaginistes web radio. Πρώτη μας επιλογή η Μαριαλένα Γκογκίδη που είναι και κατά κάποιο τρόπο η πρωτεργάτης της second season του θρυλικού ραδιοφώνου της ομάδας imaginistes. Πολυπράγμων, ταλαντούχα και πολύ πεισματάρα κατάφερε με το πάθος της να μας παρασύρει σε μια εκ νέου περιπέτεια που ακολούθησαν και άλλοι παλιοί και νέοι παραγωγοί, δίνοντας έναν φρέσκο νεανικό πνεύμα προσαρμοσμένο στις σύγχρονες απαιτήσεις του καιρού μας. Η Μαριαλένα είναι η δημιουργός της «ΑΚΟΥΣΤΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ» (ΔΕΥΤΕΡΑ 22.00…23.00) και της θεματικής μουσικής εκπομπής «ΣΤΗ ΧΑΣΗ & ΣΤΗ ΦΕΞΗ» (ΠΕΜΠΤΗ 22.00…00.00)

ερωτήσεις από black kat 

 

1. Φύσηξε ο Βαρδάρης και σ’ έστειλε στο Μπραχάμι….πώς έφτασες εδώ κάτω στις κακόφημες γειτονιές;

Ανήκω σε μια γενιά – των late 90s- που πρόλαβε, ευτυχώς, την εποχή του αθώου παιχνιδιού στις αλάνες με τα ματωμένα γόνατα και τα λασπωμένα χέρια, προτού ερημώσει τις γειτονιές από παιδικές φωνές το ίντερνετ. Έμαθα να παίζω, να κάνω φίλους, να τρέχω, να εξερευνώ από μικρή ηλικία και πάντα θα υπάρχει μέσα μου αυτή η ανάγκη. Μεγαλώνοντας και ενώ πλέον είμαι ανεξάρτητη, μου αρέσει να γνωρίζω νέους ανθρώπους, να μαθαίνω για αυτούς, να επισκέπτομαι γειτονιές που μου θυμίζουν λίγο τα παιδικά μου χρόνια. Τους imaginistes τους γνώρισα διαδικτυακά, όταν έφηβη ακόμα, άκουγα το ραδιόφωνό τους, έβλεπα τις αναρτήσεις τους κλπ. Όταν όμως, μεγάλωσα, είχε έρθει η στιγμή να τους γνωρίσω από κοντά. Και είμαι σίγουρη ότι αυτή η επιλογή θα παίξει σημαντικό ρόλο στη ζωή μου. Έχει ήδη παίξει, δηλαδή.

2.  Θεσσαλονίκη είσαι μια στον κόσμο δεν είσαι άλλη…πες μας για τα στενά της, τα παιδιά της.

Η Θεσ/νίκη φημίζεται για τα «όμορφα» παιδιά της, είναι μάνα του ωραίου. Ως φοιτήτρια έχω γνωρίσει ανθρώπους από πολλά μέρη, με διαφορετικές κουλτούρες και γενικώς άλλη άποψη για τα πράγματα. Αυτό που ξεχωρίζει τα παιδιά της πόλης μου είναι η ανοιχτή καρδιά, το χιούμορ, το αλήτικο στοιχείο – με την καλή έννοια- που συνδυάζεται πάντα με έναν ρομαντισμό και ένα ήθος.

Όποιος έχει ερωτευθεί την πόλη μας, έχει ερωτευθεί και τα στενά της. Σε αυτό βέβαια, έχει παίξει μεγάλο ρόλο και το γεγονός ότι είναι η μεγαλύτερη φοιτητούπολη στην Ελλάδα. Όμως τα στενά της πόλης έχουν το στοιχείο της δημιουργίας. Η Θεσ/νίκη δεν είναι απλώς ένα άντρο της διασκέδασης, όπως πολλοί πιστεύουν. Ο χαρακτηρισμός αυτός είναι απόρροια του μάρκετιγνκ και με εκνευρίζει, διότι μειώνει πολύ την ουσία. Η Θεσ/νίκη γεννά πολιτισμό, γεννά τέχνη, χωρίς ποτέ να είχε τα μέσα ή τη στήριξη για να το κάνει. Είχε πάντα μόνο τους ανθρώπους της και τις φτωχές γειτονιές της.

3. Φοιτήτρια στην Θεσ/νίκη, δυναμική και ταυτόχρονα γλυκιά, ωραίαααα….και πας και μπλέκεις με τους imaginistes…χαθήκανε τα καλά παιδιά! Σύντομο βιογραφικό με τα όνειρά σου.

Σπουδάζω Φιλολογία στο Α.Π.Θ. , ταυτόχρονα βέβαια, ασχολούμαι με πολλά άλλα πράγματα. Αγαπώ πολύ τη λογοτεχνία, έχω γράψει ένα βιβλίο και θέλω πολύ να συνεχίσω να γράφω. Μέσα από τη λογοτεχνία και τη μουσική έχω ανακαλύψει τον εαυτό μου με τρόπο μοναδικό, έχω αγαπήσει, έχω ερωτευθεί, έχω πονέσει, έχω νιώσει ευτυχισμένη. Με έχει στιγματίσει ο τρόπος με τον οποίο, ιδίως η μουσική, το καταφέρνει αυτό, να σε ταξιδεύει πραγματικά σε έναν άλλον κόσμο, εκεί που χωράς μόνο όσα θέλεις εσύ και με τον τρόπο που τα θέλεις. Αισθάνομαι μάλιστα και απέραντη ευγνωμοσύνη προς τους imaginistes για τον ραδιοφωνικό «χώρο» που μου προσέφεραν απλόχερα. Πραγματικά χάνομαι μέσα σε ένα άλλο σύμπαν χάρη στο ραδιόφωνο.

Το μέλλον δεν ξέρω τι μου επιφυλάσσει. Σίγουρα θέλω να εξακολουθήσω να είμαι δημιουργική, να κυνηγώ τα όνειρά μου, να προσπαθώ πολύ για όσα με κάνουν να νιώθω όμορφα, να ζω με τις δικές μου νόρμες και…σε όποιον αρέσουμε, για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε.

4. Ποιες μουσικές μέσα σου δεν θέλεις να βγουν, ποιες μουσικές σε κρατάνε στη αλήθεια κοντά, ποιες μουσικές αγάπησες πάλι.

Υπάρχουν μουσικές που τις έχω μοιραστεί με συγκεκριμένους ανθρώπους. Εκείνες θέλω να τις κρατήσω μέσα μου ή να τις μοιράζομαι μόνο με αυτούς τους ανθρώπους. Είναι λίγο κτητικό όλο αυτό, ίσως και εγωπαθές, αλλά όλα αυτά είναι ανθρώπινα. Υπάρχουν καλλιτέχνες, άνθρωποι του πολιτισμού, αλλά και μουσικές που, δίχως καμία υπερβολή, «μου έδειξαν τον δρόμο». Οι αδερφοί Κατσιμίχα, ο Μάνος Ελευθερίου, ο Μάνος Χατζιδάκις. Αισθάνομαι ότι έχω βγάλει ένα ολόκληρο σχολείο μελετώντας τους και μεγαλώνοντας μαζί τους. Αυτοί είναι μάλλον οι μονάκριβοί μου, τα δικά μου σημεία αναφοράς.

Η μουσική που αγαπώ πολύ είναι το ρεμπέτικο, αλλά και τα ηπειρώτικα. Γιατί τα μεν τα ακούω με την παρέα στα καφενεία και τα κρασάδικα, εκεί όπου δένουν οι παρέες, τα δε γιατί τα χορεύω από μικρή σε διάφορα πανηγύρια και υπήρξαν αφορμή για να καταλάβω την έννοια της λαϊκής παράδοσης.

5. Έρωτας…Όνειρο η Εφιάλτης;

Τα πράγματα είναι απλά εδώ. Αν ο έρωτας σου βγαίνει, τον ζεις, τότε σε πετάει στα ουράνια, είναι ένα όνειρο από το οποίο δεν θέλεις να ξυπνήσεις, να αποδράσεις ούτε στιγμή. Αν όμως δεν σου βγαίνει και καταλήγει είτε λίγο είτε πολύ ανεκπλήρωτος, τότε μετατρέπεται στον χειρότερο εφιάλτη, είσαι για να φουντάρεις.

Και στις δύο περιπτώσεις ωστόσο, είναι πηγή έμπνευσης, γιατί ο έρωτας είναι ό,τι πιο μαζικά βιωματικό υπάρχει.