Το πιο παλιό παντοπωλείο της Ελλάδας

της Βιτάλια Ζίμμερ

 

ROL, πελτέ ντομάτας, ρύζι γλασέ, φασόλια, φακές, ρεβύθια, μακαρόνια, ΑΖΑΧ, χαρτικά, Camel για παπούτσια. Μια στο τόσο, έμπαινε φορτωμένος και ιδρωμένος στο σπίτι. “Τα φιλιά της Βαγγελίτσας! Για την Ασλάνα μας έδωσε ένα δώρο. Λίγη βανίλια υποβρύχιο!” Άλλες φορές μου έστελνε παστέλι, αυτό το μαλακό που κολλάει στα δόντια κι άλλες φορές αυτά τα γλειφιτζούρια με τα διάφορα χρώματα που ήταν ξινά και μου άρεσαν πολύ. Μια φορά, στα γενέθλιά μου, είχε στείλει ρεβανί.

Η πιο διάσημη ταινία του Κώστα Χατζηχρήστου είναι “Της κακομοίρας”, “Ζήκος” για τους πολλούς. Την είδα και έγχρωμη αλλά δεν θα την ξαναδώ. Όπως ξεθώριασε η μνήμη ενός μικρού κοριτσιού και έχασε τα χρώματα του παντοπωλείου της Βαγγελίτσας, έτσι θέλω να βλέπω και τον Ζήκο. Το παντοπωλείο της Βαγγελίτσας είναι ίδιο ακριβώς με αυτό του ερωτευμένου κυρ Παντελή. Το κτήριο είναι φτωχικό και σχεδόν ετοιμόρροπο. Παραγγελίες από τηλεφώνου, βερεσέδες, τεφτέρι, φέσια, μικροκλοπές και χαρίσματα σε φτωχούς. Το μόνο που έλειπε από το παντοπωλείο της ήταν ο κουτοπόνηρος φασαριόζος Ζήκος.

Όλα τα άλλα είναι ίδια. Ακόμα λειτουργεί…