Ντίνος Χριστιανόπουλος…Η φυσαρμόνικα

Μια φυσαρμόνικα που κλαίει …σημάδι τούτου του καιρού που μας
φοβίζει και μας καίει

Μες στα ψυχρά παγωμένα γραφεία
ακούστηκε μια μέρα κάποια φυσαρμόνικα.
Το δειλό της τρεμούλιασμα ξεχύθηκε σ’ όλο τον όροφο,
μπερδεύτηκε με τα πρωτόκολλα και τις ενστάσεις.
«Ποιος παίζει τόσο όμορφα;» αναρωτήθηκε η δακτυλογράφος
και κάτι ξύπνησε μέσα της απ’ την πρώτη της άνοιξη.

Μα φαίνεται πως κάποιος διαμαρτυρήθηκε
κι η φυσαρμόνικα δεν ξανακούστηκε πια.

 

Από τη συλλογή Ανυπεράσπιστος καημός (1960) του Ντίνου Χριστιανόπουλου