don’t you feel like cryin?

της Εύας Ζευγουλά

 

When your baby leaves you all alone
And nobody calls you on the phone
Don’t you feel like crying?
Don’t you feel like crying?
Well, here I am, my honey
C’mon, cry to me

Βάλε λοιπόν κάποιον στη ζωή σου για να χτυπάει το τηλέφωνο και να μη νιώθεις έτοιμη να βάλεις τα κλάματα…όχι για να μοιράζεσαι μαζί του τους φόβους σου, οι φόβοι τρομάζουν…
Κράτα τα φαντάσματα σου σε μια γωνία του μυαλού σου, οι άνθρωποι τρομάζουν όταν ακούν την ιστορία σου και φοβούνται τη σύγκριση με τους ανθρώπους που αγάπησες, τη φοβούνται όπως ο διάολος το λιβάνι κι ας μη σύγκρινες ποτέ μήλα με πορτοκάλια..
Έναν άνθρωπο βιτρίνα στη ζωή σου για να μπορείς μετά να γκρινιάζεις για το κενό που σε βασανίζει και για το πόσο δυστυχισμένη είσαι…για το πόσο κρύο είναι το σεξ των εντελώς παντρεμένων, το σεξ της ρουτίνας, των συζυγικών υποχρεώσεων…μια φιγούρα δίπλα σου γιατί η χήρα είναι γρουσουζιά κι η ανύπαντρη κίνδυνος…

When you’re all alone in your lonely room
And there’s nothing but the smell of her perfume
Don’t you feel like crying?
Don’t you feel like crying?
Don’t you feel like crying?
C’mon, c’mon, cry to me

Βρες μια δουλειά που να σιχαίνεσαι, μια δουλειά που βάζει σε κίνδυνο ακόμα την υγεία σου…βρες κάτι να κάνεις που να σου προσφέρει ένα ξεροκόμματο ώστε να μπορείς να καλείς κόσμο σε ανούσια τραπέζια για βιαστικές χειραψίες, μισά χαμόγελα, αστειάκια για το πόσο ανίκανοι είναι οι άντρες και για το πόσες φορές πρέπει να του πεις για την καμμένη λάμπα στο μπάνιο μέχρι ν’ αποφασίσει να πάει να την αλλάξει…
Βρες έναν εργοδότη που να τον μισείς όσο κι αυτός εσένα, κάποιον που να σε απειλεί με απόλυση επειδή πας συχνά τουαλέτα, που σε υποχρεώνει να του επιστρέψεις το δώρο Χριστουγέννων και σε χώνει στη χειρότερη βάρδια, ενίοτε και στην πιο επικίνδυνη… έτσι θα μπορείς κι εσύ να λeς ότι πνίγεσαι στη δουλειά και δεν έχεις χρόνο ούτε για έναν καφέ….
Σταμάτα να παίζεις τις μουσικές του διαβόλου, μη βρίζεις-είσαι γυναίκα….
Μην πολιτικολογείς….
Μη βγάζεις τα ψυχολογικά σου έξω,οι άνθρωποι έχουν τα δικά τους προβλήματα κι η κλάψα, η θλίψη, η μαυρίλα είναι ο,τι πιο ντεκαβλέ….
Είναι αποκρουστικά όλα αυτά γιατί είσαι μια κινούμενη πληγή και ποιος θέλει ν’ αγκαλιάζει μια πληγή; Ποιός θέλει μια πληγή στην παρέα του, στο γιορταστικό τραπέζι του, στον καναπέ του, στο κρεβάτι του, στη ζωή του;
Σταμάτα ν ανατριχιάζεις με την ποίηση, με ένα κείμενο, με τους στίχους των τραγουδιών…
Κάνε κάτι με τα κιλά σου έτσι ώστε να μπορείς να πετάς λίγο μπούτι…λίγο, τόσο οσο αποδέχεται η κοινωνία…βάψου, μα είναι δυνατόν να κυκλοφορείς πάντα και παντού άβαφτη; Άλλαξε ντύσιμο, τι είναι αυτές οι αηδίες που φοράς; Γίνει κομψή, κόσμια και κομψευάμενη, κάνε κάνα κούρεμα κάνα χτένισμα της προκοπής, σενιάρισε τη μούρη σου απλά για να βλέπεσαι, όμορφη δε θα γίνεις ποτέ….
Αυτό δεν είναι ζωή….αυτό είναι πρόβα για το θάνατο με μια εσάνς επιβίωσης και τόνους παραίτησης για γαρνιτούρα….κι αρνούμαι να το κάνω…
Αρνούμαι να γίνω ζωντανή νεκρή και να προστεθώ στη μεγάλη στρατιά των ζόμπι που κυκλοφορούν δίπλα μου….ε…τότε….
Τίποτα δεν είναι πιο θλιβερό από ένα μοναχικό ποτήρι κρασί…
Μοναξιά, μοναξιά, τι σπατάλη χρόνου, ω ναι…
Δε χρειάζεται να περπατάς μόνος, θα δεις
Πιάσε το χέρι μου…θες να περπατήσεις μαζί μου;

Whoa, nothing can be sadder than a glass of wine alone
Loneliness, loneliness, such a waste of time, whoa yeah
You don’t ever have walk alone, you see
Come take my hand, and baby, won’t you walk with me?
Whoa yeah

Όταν περιμένεις ν’ ακούσεις μια φωνή
Μέσα στη νύχτα αλλά δεν υπάρχει κανείς
Σου’ ρχεται να κλάψεις; (Κλάψε σε μένα )
Σου’ ρχεται να κλάψεις; (Κλάψε σε μένα )

When you’re waiting for a voice to come
In the night but there’s no one
Don’t you feel like crying? (Cry to me)
Don’t you feel like crying? (Cry to me)
Don’t you feel like cr-cr-cr-cr-cr-cr-cry (Cry to me) cr-cr-cr-cr-cr-cr-crying? (Cry to me)
Don’t you feel like cr-cr-cr-cr-cr-cr-cry (Cry to me) cr-cr-cr-cr-cr-cr-crying?

Solomon Burke – «Cry To Me»