Λαλαγγίτες

Χρίστος Σαπρίκης

«Από μικρή της άρεσε, μες στην κουζίνα μόνη
τις ώρες να σκοτώνει
με τη μαγειρική,
και πέφτανε τα δάκρυα θυμώντας τη ζωή της
και δίναν στο φαΐ της
μια γεύση μαγική…» [1]
~~~

– Θα φτιάξω λαλαγγίτες για όλους μας.
– Λαλαγγίτες;
– Πώς θέλεις να τις πω; Pancakes; Λαλαγγίτες τις λέγαμε στην ντοπιολαλιά μας.

~~~
«…Δεν είναι η γεύση που με ξεσηκώνει.
Δεν είναι η μυρωδιά που με σκαλώνει,
είναι ένα πόνημα σιωπηλό κι επίπονο.
Δεν είναι τέχνη, δεν είναι ανάγκη…» [2]
~~~

– Έτοιμες! Νομίζω ότι έγιναν πολύ νόστιμες. Πού να στις αφήσω;
– Στο γραφείο κι έρχομαι αμέσως.
– Μα εκεί γίνεται ένας μικρός χαμός;
– Άσε. Θα τις τακτοποιήσω εγώ.

~~~
«…και προς το τέλος πρόσθεσε ένα ποτήρι λάδι,
να `νιωθε ένα χάδι
μια μέρα στα μαλλιά….» [1]
~~~

– Πάλι με τα χέρια τις τρως; Σου έχω και πιρούνι στο πιάτο.
– Μα δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόλαυση από το να γλύφεις το μέλι που κολλάει στα δάχτυλά σου!
-Τουλάχιστον έπλυνες τα χέρια σου;

~~~
«…Ζώντας μονάχα τη στιγμή
Που φεύγει
(Που ξέρουμε πως φεύγει)» [3]
~~~

---

[1] Δημήτρης Αποστολάκης, Συνταγές μαγειρικής, Χαΐνηδες, 2005
[2] Αγγελής Μαριανός, Τα φτιαχτά, Πεζολίβαδα, 2017
[3] Τίτος Πατρίκιος, Σαββατοκύριακο, Λυσιμελής πόθος, 2014