Ο τιμητής

 

του Λευτέρη Τσίλογλου

 

Όταν μιλάει η σιγουριά του σε παρασύρει. Αν είσαι ανυποψίαστος οικειοθελώς ευθυγραμμίζεσαι με το μήκος κύματός του. Έχει γνώμη και γνώση για τα πάντα. Ρετουσαρισμένος ξερόλας, ένας εγκυκλοπαιδιστής της κακιάς ώρας στην εποχή της αδήριτης εξειδίκευσης. Ο στόμφος του σπάει καρύδια. Όταν σε αιχμαλωτίσει στα δίχτυα του, τα μάτια του πετάνε φωτιές, η λεκτική αθυροστομία του σε χτυπά αλύπητα σαν ένα σκληρό μαστίγιο.

 

Το «θέαμα» είναι πιο παραστατικό όταν ντύνεται με «ανθρωπιστικά» χαρακτηριστικά και μοδάτες ευαισθησίες. Τότε «φτάνει» στην αποθέωση δίνοντας το τελειωτικό χτύπημα σαν να ολοκληρώνει το σπασμό του.