Στο Μπραχάμι μιας άλλης εποχής…τοπικός τύπος και αιώνια προβλήματα!
Ονειρεύομαι την πόλη μου…πόσο μακριά και πόσο κοντά
του Χρήστου Πιπίνη
Ανασύραμε από το αρχείο μας μερικές τοπικές εφημερίδες που εκδίδονταν στο Δήμο, και που παρουσιάζουν ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς καθρεφτίζουν το Μπραχάμι την εποχή των αρχών της δεκαετίας του 80, μια εποχή έντονων πολιτικών αντιπαραθέσεων, κοινωνικών μεταβολών, καθώς και αμέτρητων άλυτων προβλημάτων που προτάσσονταν σαν αιχμή του δόρατος από τις τοπικές Δημοτικές παρατάξεις. Η πικρή γεύση που μένει από την ανάγνωση τους είναι ότι τα βήματα που έχουν γίνει από τότε είναι πολύ λίγα σε σχέση με τα κορυφαία προβλήματα που εξακολουθούν να παραμένουν ακλόνητα στο πέρασμα του χρόνου (Νεκροταφεία, Ασύρματος, Ρέματα, Ελεύθεροι χώροι…) ενώ η κυριαρχεί η βεβαιότητα ότι τίποτα δεν θ’ αλλάξει (τουλάχιστον επί Δημαρχίας Ανδρούτσου που κυκλοφορεί ως φάντασμα υποδυόμενη τη Δήμαρχο, που βρίσκεται ανάλογα με την περίσταση και σε κάθε ευκαιρία, δίπλα στη χαρά και στη λύπη κάθε Δημότη είτε ευχόμενη είτε συλλυπούμενη).
Παρουσιάζουμε τρεις εφημερίδες που εκδίδονταν τακτικά και για αρκετή χρονική περίοδο μέχρι ν’ ακολουθήσουν τη μοίρα των τοπικών εντύπων και να κλείσουν κάποια στιγμή οριστικά. Δεν παύουν όμως να αποτελούν και σήμερα σημείο αναφοράς, πηγές πληροφόρησης για όσους ενδιαφέρονται, και φυσικά μέτρο σύγκρισης με τη σημερινή εποχή που τη χαρακτηρίζει η ευρεία χρήση ηλεκτρονικών μέσων, όπου χωρίς υπερβολή, κάθε πολίτης έχει λόγο και μπορεί να μετατραπεί ο ίδιος σε «εφημερίδα».
Έχουμε και λέμε:
ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ…Τοπικού χαρακτήρα εφημερίδα εκδιδόμενη από τις τοπικές οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ Μπραχαμίου και απηχούσε καθαρά τις απόψεις και τις θέσεις του τότε κυβερνώντος κόμματος και την προβολή – παρουσία των τοπικών Συλλόγων που ελέγχονταν από το ΠΑΣΟΚ καθώς και της νεοεκλεγείσης Δημοτικής παράταξης με επικεφαλής τη Δήμαρχο, Βασιλική Βερυκάκη.
Είχε μεγάλο σχήμα, έναν μάλλον ακαλαίσθητο τεράστιο δυσανάλογο τίτλο που καταλάμβανε περίπου το 1/5 της πρώτης σελίδας, με αρκετά ενδιαφέροντα θέματα, μέτρια γραφή, μέτρια σελιδοποίηση και κείμενα που τα χαρακτήριζε η έντονη πολιτική αντιπαράθεση, πολεμική θα λέγαμε, κυρίως με το ΚΚΕ του Χρ. Λογαρά και τη Δεξιά του Φώτη Γεώργα.
ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ…Εφημερίδα τοπικού κυρίως ενδιαφέροντος καθοδηγούμενη από την οργάνωση βάσης του ΚΚΕ, με πολύ καλή για τα μέτρα της εποχής, σελιδοποίηση, μικρότερου από το συνηθισμένο σχήμα, εύχρηστη, με ρεπορτάζ, κυρίως των τοπικών εξωραϊστικών συλλόγων που ήλεγχε το ΚΚΕ, αυστηρή κριτική στη Δημοτική Αρχή για παραλείψεις και έλλειψη τόλμης και αγωνιστικής διάθεσης, καθώς και πολλές αναφορές στην κεντρική πολιτική σκηνή. Περιορισμένου ενδιαφέροντος λόγω του μονομερούς προσανατολισμού της.
ΤΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΜΑΣ ΝΕΑ…εφημερίδα που εξέδωσε για ένα σχετικά σύντομο διάστημα, ο Χρίστος Τσίλης που πέραν των τοπικών ειδήσεων έδινε βάρος στην αθλητική επικαιρότητα, κυρίως γύρω από την ποδοσφαιρική ομάδα της συνοικίας την Μπάρτσα (ΠΑΟ Αγ. Δημητρίου). Ας σημειώσουμε ότι τις αθλητικές ειδήσεις επιμελείτο ο δημότης και συντάκτης της ημερήσιας πανελλήνιας Αθλητικής Ηχούς, Σάκης Τσακασιάνος (Σακ Τσακ).
Λείπει από την αναφορά μας η μακροβιότερη τοπική εφημερίδα, ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΦΩΣ που εξέδιδε ο Γιώργος Μαραφής επειδή απαιτεί, λόγω της μακράς παρουσίας της στα δρώμενα του τόπου, μια ιδιαίτερη αναφορά, που ελπίζουμε να την κάνουμε στο μέλλον.
❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀
Ασύρματος: Συσκέψεις, κινητοποιήσεις, τμηματικές αποδόσεις, «χώρος πρασίνου» γενικώς, κεραίες…Αποτέλεσμα, 40 χρόνια μετά η εικόνα παραμένει σχεδόν ίδια, αναξιοποίητος και η πιθανή αξιοποίηση του…στο άγνωστο μαύρο μέλλον!
ΡΕΜΑΤΑ: Όλες οι Δημοτικές παρατάξεις συντηρηρικές και προοδευτικές συμφωνούν ότι τα ρέματα πρέπει να κλείσουν! Μια απαράδεκτη άποψη που βασισμένη στη μόλυνση και τη δυσοσμία από τη ροή λυμάτων που έπεφταν μέσα ήταν, κοινός τόπος. Σήμερα παρ’ ότι κανείς σοβαρός φορέας δεν μιλάει για κλείσιμο, παραμένουν αναξιοποίητα και εν πολλοίς εστίες μόλυνσης. Το μέλλον και εδώ …μαύρο!
ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΑ: Τρία νεκροταφεία εντός των ορίων του Δήμου παραμένουν και αυτά ΑΚΛΟΝΗΤΑ. Το μέλλον; αυτό και αν είναι μαύρο κι’ άραχνο σαν το θάνατο ( άραχνος -η -ο [áraxnos] & άραχλος -η -ο [áraxlos] Ε5 : που βρίσκεται σε κατάσταση μεγάλης δυστυχίας, συμφοράς· ελεεινός, οικτρός, συνήθ. στη ΦΡ μαύρος κι ~: Tα βλέπει όλα μαύρα κι άραχνα. H ζωή του είναι μαύρη κι άραχνη. <yΡΟlΕmma>άραχνα & άραχλα ΕΠIΡΡ: Φέτος το καλοκαίρι πέρασα μαύρα κι ~, πολύ άσχημα, ελεεινά.</yΡΟlΕmma>.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΧΩΡΟΙ ΠΛΑΤΕΙΕΣ: Κάποιοι μικροί ελεύθεροι χώροι με τα χρόνια απαλλοτριώθηκαν και μετατράπηκαν σε πλατείες! Έστω και χωρίς αισθητική να θυμίζουν επαρχίες της δεκαετίας του 50, υπάρχει τουλάχιστον η προσμονή ότι κάποια στιγμή μπορεί και να αλλάξουν όψη . Το πάγιο αίτημα περί κεντρικής πλατείας, παραμένει…μαύρο!
ΚΟΙΝΩΝΙΑ – ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ: Ακολουθώντας τις επιταγές της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ γίνονται σλόγκαν και πομπώδεις πολιτικές άνευ περιεχομένου, η «λαϊκή συμμετοχή» η»λαϊκή επιμόρφωση» κλπ, που έμειναν φυσικά ως ωραία ανάμνηση και η επιτομή του «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε»






