Λόγια της τέφρας

της Βιτάλια Ζίμμερ.

 

Απόκοσμες εικόνες της Ελλάδας προβάλλονται από τα ξένα τηλεοπτικά δίκτυα. Το μέγεθος της καταστροφής είναι τεράστιο και οι επιπτώσεις είναι μακροπρόθεσμες. Μϊα ακόμα Ελληνική Τραγωδία βρίσκεται σε εξέλιξη…

Τα λάθη είναι πολλά και διαχρονικά. Εδώ και αρκετά χρόνια δεν τίθεται το ερώτημα αν θα συμβεί η καταστροφή, αλλά πότε θα συμβεί. Το ερώτημα που ταλανίζει την Ελλάδα είναι ένα: «Τι είναι δάσος;»  Αυτό το ερώτημα έχει ποικίλες απαντήσεις. Εξαρτάται από πολλά. Αν θέλω να οικοδομήσω μία οικία, τότε στα έγγραφα δεν είναι δάσος. Αν θέλω να κόψω πεύκα και να φυτέψω στη θέση τους άλλα βραδύκαυστα δέντρα, τότε είναι δάσος.

Ο λαός παρασύρεται από το επίκαιρο και ξεχνά όλα τα άλλα. Ξεχνά ακόμα και την πανδημία, που ανεξάρτητα της έκτακτης κατάστασης, συνεχίζει να υπάρχει. Κι υπάρχουν κάποιοι γραφικοί, που αναμιγνύουν το θέμα του εμβολίου με τις πυρκαϊές.

Ο λαός διχάζεται μία ακόμα φορά. Η συζήτηση καταλήγει σε πολιτική αντιπαράθεση με διαδικτυακές αψιμαχίες που καταλήγουν σε εξώδικα και δικαστήρια. Κι ενώ μια μικρή και θορυβώδης μερίδα των ανθρώπων συμμετέχει στην αντιπαράθεση, υπάρχουν κάποιοι άλλοι…

Υπάρχουν τα θύματα της φωτιάς, που ίσως φέρουν και τη δική τους ευθύνη.

Υπάρχουν οι πυροσβέστες, που δεν κοιμούνται, διψάνε, καίγεται η σάρκα τους και δηλητηριάζονται τα σωθικά τους.

Υπάρχουν οι χειριστές των εναέριων μέσων, που αναλαμβάνουν με ρίσκο της ζωής τους, να κάνουν ρίψεις υδάτων σε άγνωστο τόπο, με σχεδόν μηδενική ορατότητα.

Υπάρχουν οι εθελοντές πυροσβέστες, που δεν αμείβονται και κινδυνεύουν υπερασπιζόμενοι την ιδέα της φύσης και της προστασίας της ζωής και της περιουσίας.

Υπάρχουν οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό, που θα υποδεχθούν τον τραυματία, τον εγκαυματία, τον άνθρωπο με βαριά αναπνευστικά προβλήματα.

Υπάρχουν τα ζώα, που δεν φέρουν καμία ευθύνη για όσα συμβαίνουν και όσα σχεδιάζονται με τον χειρότερο τρόπο.

Υπάρχουν κι άλλοι πολλοί, σιωπηλοί, που είτε προσφέρουν στέγη, είτε δίνουν από το υστέρημά τους τροφή στα θύματα, είτε βοηθούν με κάθε τρόπο, όπως μπορούν, ανιδιοτελώς. Αυτοί δεν συμμετέχουν στην αντιπαράθεση. Είναι οι πραγματικοί αλληλέγγυοι, που δεν διαφημίζουν τη δράση τους, γιατί δεν επιθυμούν εξαργύρωση των καλών τους πράξεων. Αυτούς πρέπει να μιμηθούμε, αυτούς πρέπει να αγαπήσουμε.

Καταδικάζουμε όσους θεσμικούς και κομματικούς εκπροσώπους φωτογραφίζονται εμπρός από τις ανώνυμες δωρεές των συμπολιτών μας, που προορίζονται για βοήθεια. Αν θέλεις «κύριε» θεσμικέ να βοηθήσεις, βάλε το χέρι στο θυλάκιό σου και σιώπησε. Φτάνει πια…