Η Ελληνίδα γιαγιά

της Χριστίνας Μιχαηλίδου

 

Η Ελληνίδα γιαγιά, είναι το εξελιγμένο μοντέλο της ελληνίδας μάνας. Είναι άνετη , έχει αυτοκυριαρχία , έχει αυτοπεποίθηση και το κυριότερο έχει εμπειρία. Από δίπλα και ο παππούς, συνταξιούχος από χρόνια και βουβός υπασπιστής , να τηρεί το ημερήσιο πρόγραμμα κατά γράμμα. Πότε θα πάει να παραλάβει τα εγγόνια από το σχολείο, πότε θα φέρει τις προμήθειες από μανάβη, μπακάλη, φούρνο, πότε θα πιεί έναν καφέ στα γρήγορα με τους φίλους του. Τραβάτε με και ας κλαίω δηλαδή, αλλά δεν μπορεί να κάνει και αλλιώς.

Η Ελληνίδα γιαγιά δεν φωνάζει, δεν κάνει υστερίες, όπως η μαμά. Συζητάει ήρεμη με τα εγγόνια της και όταν βρει τα σκούρα , δε χρειάζεται να υψώσει τη φωνή όπως παλιά στα παιδιά της, γιατί διαθέτει το πιο ισχυρό ,το πιο πετυχημένο, το πιο αλάνθαστο όπλο κατά της ανταρσίας : «Θα τα πω όλα στη μάνα σου». Εκεί παγώνουν όλα. Οι μικροί διάβολοι ξεκρεμιούνται από τα πολύφωτα, το φαγητό αδειάζει από το πιάτο σε 5 λεπτά, το γατί που έχει γίνει πατίνι , βρίσκει ανακούφιση. Όταν η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο χρησιμοποίει το βαρύ πυροβολικό λέγοντας «τώρα, παίρνω τηλέφωνο τον πατέρα σου».

Έχει πάντα κρυμμένο στο ντουλάπι λογιών λογιών απαγορευμένες λιχουδιές που τις χρησιμοποιεί ανάλογα με το τι θέλει να καταφέρει, ενίοτε και όταν είναι στις καλές της και χωρίς ανταμοιβή. Και τα χέρια της έχουν πάντα φυλαγμένο ένα χαρτζιλίκι ή ένα μικρό δωράκι.

Είναι πάντα εκεί, διαθέσιμη, να παρατήσει τα ακαθάριστα ψάρια, να σκουπίσει τα χέρια της στην ποδιά και να σε ακούσει με προσοχή, πολλές φορές στην αγκαλιά της. Έχει έναν κώδικα επικοινωνίας που ξεπερνά τα ανθρώπινα γιατί όσο της μιλάς, μπορεί και διαβάζει την καρδιά σου, το μυαλό σου και τη σκέψη σου. Ακούει πέρα και κάτω από τις λέξεις και τελικά σου λέει το αυτονόητο που το εκλαμβάνεις σαν τη μεγαλύτερη , την πιο επιτυχημένη συμβουλή manager γκουρού: «Είμαι σίγουρη για σένα , θα τα καταφέρεις πουλάκι μου».

Αχ αυτή η Ελληνίδα γιαγιά , έχει στηρίξει γενιές και γενιές, έχει ταΐσει, έχει μαγειρέψει για παιδιά , γαμπρούς, νύφες, εγγόνια ενίοτε και δισέγγονα. Δεν παίρνει ποτέ σύνταξη ,γιατί ακόμα και πριν κλείσει τα μάτια της θα σηκωθεί στηριζόμενη στο μπαστουνάκι της να σου φτιάξει έναν καφέ , να σε κεράσει από το γλυκό ή το λικέρ που έφτιαξε.

Η Ελληνίδα γιαγιά είναι φαινόμενο ανθεκτικότητας , και σοφίας . Έχει γλυτώσει διαζύγια με την υπομονή της, έχει γλυτώσει νοσοκομεία με τα γιατροσόφια της, έχει γλυτώσει οικονομική κρίση με το κομπόδεμα της, έχει γλυτώσει τιμωρίες , ξυλιές και φωνές.

Είναι πάντα εκεί, 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, 365 μέρες το χρόνο, σαν πυροσβέστης σε επιφυλακή, σαν γιατρός εφημερίας, σαν all day εστιατόριο.

Είναι πάντα λατρεμένη παρουσία στις αναμνήσεις μας και όποιος είναι τυχερός και την έχει ακόμα να την προσέχει σαν τα μάτια του!