MIKIS & BOB
του Χάρη Κατσιμίχα
Τώρα τελευταία, δε μου φτιάνει μόνο μια «πηγή», λες κι έχω γίνει βουλιμικός του ήχου και της εικόνας. Στο από κει δωμάτιο, το κανάλι της ΒΟΥΛΗΣ δείχνει τον Μίκη που διευθύνει το Άξιον Εστί εδώ στην Αθήνα κι εγώ (με τον ασθενικό ήχο της τηλεόρασης να φτάνει ως εδώ στο άλλο δωμάτιο) ακούω ταυτόχρονα στο YouTube τον Ντύλαν, live στο Νιούκαστλ.
Τους ακούω (ταυτόχρονα!) με διαλείμματα. Πότε τον ένα και πότε τον άλλον. Και σκέφτομαι. Σε κάτι έμοιαζαν αυτοί οι δύο.
Σε τι όμως;
Μουσικά, σε τίποτα απολύτως. Ταυτόχρονα όμως, ίδιοι, ολόιδιοι, σαν δυο σταγόνες νερό. Δυο βαθιά πολιτικά πλάσματα. Ψυχές που ποτέ δεν δέχτηκαν να τους πει κανένας τι, πως και πότε θα το πράξουν.
Πεισματάρηδες, μοναχικοί λύκοι. Υπέροχα μόνοι. Ολομόναχοι και ελεύθεροι.
Εικόνες.: https://www.joanbaezart.com/artwork/19178-bob-dylan artistsid=1006…https://www.pemptousia.gr/2015/12/
imaginistes 