Μι­κρο­δι­η­γή­μα­τα (15)

Νάνσυ Ἀγγελῆ, Ἡ πα­ρα­τή­ρη­ση

ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΚΕΙΜΕΝΩΝ μὲ θέ­μα τὶς γυ­ναῖ­κες γρά­φον­ται στὸν Τύ­πο. Συ­χνὰ συ­νο­δεύ­ον­ται ἀ­πὸ φω­το­γρα­φί­ες. Γυ­ναι­κεῖ­α προ­φὶλ μὲ φόν­το ἕ­ναν τοῖ­χο, γυ­ναῖ­κες μὲ τὸ βλέμ­μα ὑ­ψω­μέ­νο πρὸς τὸν οὐ­ρα­νό, πολ­λὲς γυ­ναῖ­κες γε­λών­τας πι­α­σμέ­νες χέ­ρι-χέ­ρι. Φω­το­γρα­φί­ες μπού­στου, ὁ­λό­σω­μες, θαμ­πές, γυ­α­λι­στε­ρές, ἀ­νε­στί­α­στες, ἑ­στι­α­σμέ­νες.

Μι­λοῦν γιὰ τὴ ζω­ὴ τῶν γυ­ναι­κῶν, τὰ συ­ναι­σθή­μα­τα τῶν γυ­ναι­κών, τὴν κρί­σι­μη ἡ­λι­κί­α τους, τὸ πῶς νὰ κα­τα­πο­λε­μή­σουν τὸ στρές, τὶς ἄ­σπρες τρί­χες, τὸ λί­πος στὴν κοι­λιά. Ὑ­πάρ­χουν καὶ ἄρ­θρα βι­ο­γρα­φι­κά. Κά­ποι­α ποὺ ἔ­γι­νε ἀ­στρο­ναύ­της, ἡ πρώ­τη ποὺ ἔ­γι­νε πι­λό­τος, ἡ πρώ­τη ποὺ μπῆ­κε στὸ Κον­γκρέ­σο, ἡ πρώ­τη πρω­τα­θλή­τρια τέ­νις καὶ οὕ­τω κα­θε­ξῆς. Ἐ­ξί­σου ση­μαν­τι­κὲς ὅ­μως εἶ­ναι καὶ οἱ ὑ­πο­κα­τη­γο­ρί­ες ἀ­νά­με­σα στὶς πρω­τι­ές: ἡ πρώ­τη μαύ­ρη γυ­ναί­κα, ἡ πρώ­τη ἀ­με­ρι­κα­νί­δα γυ­ναί­κα, ἡ πρώ­τη ἰ­θα­γε­νής. Οἱ ὑ­πο­κα­τη­γο­ρί­ες χρει­ά­ζον­ται με­γα­λύ­τε­ρη ἔ­ρευ­να.

Πολ­λὲς γυ­ναῖ­κες δι­α­βά­ζουν τὰ ἄρ­θρα αὐ­τὰ ἀλ­λὰ εἶ­ναι καὶ πά­ρα πολ­λὲς ποὺ δὲν γνω­ρί­ζουν τὴν ὕ­παρ­ξή τους, βυ­θι­σμέ­νες κα­θὼς εἶ­ναι στὴ δι­κή τους δύ­σκο­λη ὕ­παρ­ξη. Ἀ­πὸ αὐ­τὲς ποὺ τὰ δι­α­βά­ζουν, ὁ­ρι­σμέ­νες κά­νουν τὴν ἑ­ξῆς πα­ρα­τή­ρη­ση: Μιὰ σει­ρὰ κει­μέ­νων μὲ θέ­μα τὶς γυ­ναῖ­κες γρά­φον­ται στὸν Τύ­πο. Ἡ πα­ρα­τή­ρη­ση αὐ­τὴ κρέ­με­ται μπρὸς στὰ μά­τια τους σὰν τρα­γα­νὸ μῆ­λο. Τὸ μῆ­λο, κα­τα­κόκ­κι­νο, βαμ­μέ­νο μὲ αἷ­μα, αἰ­ω­ρεῖ­ται ἀπ΄ τὸ κλα­δὶ κι ἔ­τσι τοὺς ἔρ­χε­ται νὰ τὸ δαγ­κώ­σουν. Τὸ δαγ­κώ­νουν. Τὰ δόν­τια τους μπή­γον­ται στὴ σφι­χτὴ σάρ­κα καὶ κό­βουν ἕ­να κομ­μά­τι. Τὸ μα­σου­λᾶ­νε ἀρ­γὰ κα­θὼς δι­α­βά­ζουν.

 

Νάν­συ Ἀγ­γε­λῆ (Εὔ­βοι­α, 1982). Σπού­δα­σε δη­μο­σι­ο­γρα­φί­α καὶ ἀ­πὸ τὸ 2008 ζεῖ στὴν Ἱ­σπα­νί­α ὅ­που ἀ­σχο­λεῖ­ται μὲ τὴν λο­γο­τε­χνι­κὴ με­τά­φρα­ση καὶ τὴν δι­δα­σκα­λί­α ξέ­νων γλωσ­σῶν. Εἶ­ναι τα­κτι­κὴ συ­νερ­γά­της τοῦ ἰ­στό­το­που γιὰ τὸ μι­κρὸ δι­ή­γη­μα «Πλα­νό­διον- Ἱ­στο­ρί­ες Μπον­ζά­ι». Δι­η­γή­μα­τα καὶ με­τα­φρά­σεις της συμ­πε­ρι­λαμ­βά­νον­ται σὲ δι­ά­φο­ρα πε­ρι­ο­δι­κὰ τοῦ δι­α­δι­κτύ­ου κα­θὼς καὶ στὰ συλ­λο­γι­κὰ ἔρ­γα «Ἱ­στο­ρί­ες Μπον­ζά­ι» (2014- 2016), ἐκδ. Γα­βρι­η­λί­δης. Ἔ­χει ἐκ­δό­σει δυ­ὸ συλ­λο­γὲς δι­η­γη­μά­των. Ἀ­πὸ τὶς ἐκ­δό­σεις Σμί­λη κυ­κλο­φο­ρεῖ ἡ συλ­λο­γὴ μι­κρῶν πε­ζῶν Ἡ νο­η­τὴ εὐ­θεί­α ποὺ ἑ­νώ­νει ἕ­να σῶ­μα μ’ ἕ­να ἄλ­λο. Ἔ­χει δη­μι­ουρ­γή­σει τὸ μπλὸγκ με­τα­φρα­στι­κῶν δειγ­μά­των ἱ­σπα­νό­φω­νης λο­γο­τε­χνί­ας στὰ ἑλ­λη­νι­κά:

http://nancyangeli.blogspot.com.es/

Πηγή;https://bonsaistoriesflashfiction.wordpress.com/category