Οικόπεδο με χαμομήλια

του Μιχάλη Δήμα

 

Παρασκευή 8 Απριλίου 2022. Η αλήθεια είναι πως πρώτα τα μύρισε και μετά τα είδε. Πώς να τα δει άλλωστε, έτσι ευθυτενής που περπατούσε και χαμένος σε μέριμνες βιοτικές. Μεσημέρι και ένα χλιαρό αεράκι έφερε ως τα ρουθούνια του αυτή την γλυκιά ευωδία – ευωχία που τον  πλημμύρισε στα καλά καθούμενα και έκανε το είναι του για λίγο να ριγήσει. Γνωστό αυτό το άρωμα κάτι του θύμισε από τα μικράτα  του.

Χαμήλωσε το βλέμμα του και είδε τα χαμομήλια στο οικόπεδο να έχουν φτιάξει ένα χαλί μόνο με τρία χρώματα πράσινο, κίτρινο, λευκό, σωστό αραβούργημα. Σαν ήτανε μικρός τα μαζεύανε τέτοια εποχή τα παιδιά της γειτονιάς και οι μεγαλύτεροι αναλαμβάνανε να  τα απλώσουν  σε εφημερίδες και να τα λιάσουν μέχρι να ξεραθούν. Ιδανικό αφέψημα για το χειμώνα όσο και το τσάι.  Και όταν δεν τα μαζεύανε κυλιόντουσαν  επάνω τους πότε παλεύοντας και πότε παίζοντας με μια χαρά πρωτόγονη για αυτή την επαφή τους με το χαλί της φύσης.

Αυτά τα ασήμαντα λουλούδια που βρίσκουν τόση δύναμη, να σε ανεβάζουν μέχρι και τρίτο ουρανό και από κει που είναι έσχατα αυτά να έρχονται πρώτα. Ποιο άραγε να είναι το μυστικό τους για να σε γειώνουν σωματικά και να σε απογειώνουν πνευματικά; Μυστήριο ανεξήγητο.  Γι αυτό, λοιπόν, ταπεινά μου χαμομήλια χαίρετε…