εγγύτερα στον ήλιο
Σαπρίκης Χρίστος
«…Θαυμάσια που τρέχει ο ουρανός, αν κρίνεις απ’ τα σύννεφα…»[1]

Είναι κάποια χειμωνιάτικα πρωινά που ξυπνώντας
το βλέμμα χάνεται στα ανατολικά παράθυρα,
στα σύννεφα
πάνω απ’ τους σκοτεινούς όγκους των πολυκατοικιών.
~~~
«Αγαπάω τα σύννεφα
διότι τα ζηλεύω
βρίσκονται εγγύτερα στον ήλιο
βυθισμένα
στη γαλανή ατμόσφαιρα του ονείρου.» [2]
~~~
Τις μέρες που όπως ανεβαίνει ο ήλιος πίσω από τον Υμηττό τα πυρακτώνει.
Για λίγο,
μέχρι να ξεπροβάλλει πάνω από την κορυφογραμμή
και τα σύννεφα να πάρουν πάλι το μουντό τους χρώμα

[1] Οδυσσέας Ελύτης, Εκ του πλησίον, 1998
[2] Γιώργος Σαραντάρης, Αγαπάω τα σύννεφα, Βικιθήκη