Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης…Ο ονειροπλέχτης μάγος της πένας

O μεγάλος ζωγράφος των ταπεινών!

❀❀❀

 

Επιμέλεια κειμένου Alexandra del Lago (Αλεξάνδρα Λαμπροπούλου)

 

Όταν σκεφτόμαστε Χριστουγεννιάτικα διηγήματα, το πρώτο που μας έρχεται στο νου, είναι ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης. Η μαγεία και η σπουδαιότητα του Παπαδιαμάντη, παρόλη τη δυσκολία προσέγγισης της γλώσσας του, είναι ότι  έγραψε το έργο του με όλους τους κόμπους (ιστορικούς, πολιτισμικούς, γλωσσικούς, ψυχικούς και μεταφυσικούς) που μας συνθέτουν σαν λαό.

Ζωγράφισε τη μονότονη ελληνική ζωή και τη θλίψη των φτωχών ανθρώπων στα  χωριά και τα νησιά. Ανέδειξε ως κεντρικούς ήρωες στο έργο του όχι συνηθισμένους τύπους, αλλά ιδιόρρυθμους και περιθωριακούς, ανθρώπους ναυαγισμένους κυριολεκτικά ή μεταφορικά. Στον κάθε ήρωα είδε την προέκταση του ίδιου του τού εαυτού,  του κάθε ανθρώπου που στέκεται αδύναμος μπροστά στα δυσθεόρατα τείχη των προβλημάτων, την υπαρκτή αναξιοκρατία και τις κραυγαλέες κοινωνικές αδικίες.

Ο Παπαδιαμάντης μας παρέδωσε ένα μοναδικό θησαυρό, τα λογοτεχνήματά του, την ψυχή του με τη μορφή θαυμάσιων ελληνικών γραμμάτων, αλλά και την ψυχή της Ελλάδας. 

 «Όταν διαβάζω τον Παπαδιαμάντη, είπε κάποτε ὁ Ανδρέας Καρκαβίτσας, μια ιδέα μου έρχεται πάντα στο νου: πως ο αληθινός ποιητής, όπως κι αν την εύρει τη ζωή, πάντα ποιητής θα μείνει. Νάτος αυτός. Όλα γύρω του άθλια και λερωμένα. Και όμως κάθε τι, που θα γεννήσει η ψυχή του είναι γεμάτο αγνότητα και λαμπρότητα και ποίηση». 

Διαλέξαμε για σήμερα ένα από τα ωραιότερα και πιο χαρακτηριστικά του Χριστουγεννιάτικα διηγήματα, τη «Σταχομαζώχτρα».

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ … μαζί με την “φτωχή γραία … που εφόρει την ημέραν των Χριστουγέννων καινουργή άδολην μανδύλαν, τα δε δύο ορφανά είχον καθαρά υποκαμισάκια δια τα ισχνά μέλη των και θερμήν υπόδεσιν δια τους παγωμένους πόδας των”