Χρίστος Λάσκαρης…«Δύο μετά το μεσημέρι»

Απόφαγε,

Και κάθεται στο τραπέζι μόνος.

Μόνος όπως και χτες,

Όπως και προχτές.

Καπνίζει…

Τι κούραση αυτή η μοναξιά.

Τίποτα δεν ξέρει να γιατρέψει.

 

 (Από την συλλογή ‘’Απόγευμα προς βράδυ’’, εκδόσεις Γαβριηλίδης)