Οι αναγνώσεις της Κυριακής…Ο εφαψίας
Διαβάζει η Μαριαλένα Γκογκίδη
του Χάρη Κατσιμίχα
Ο εφαψίας (Κομπαρσίτα)
❀❀❀
Η αιτία που από πάντα σιχαινόμουν αυτό το συγκεκριμένο τραγούδι, ήταν ο θείος Μένης (από το Αριστομένης).
Κοτσονάτος, ανύπαντρος, παρ’ όλο που τα είχε τα χρονάκια του, με το κλασικό μουστακάκι (τύπου Μ.Χιώτης) και μπριγιαντίνη στο μαλλί. Τον θυμάμαι στα οικογενειακά γλέντια (τότε στη δεκαετία του 50) να σηκώνει τη μία μετά την άλλη, όλες τις κυρίες για να χορέψει μαζί τους, το αγαπημένο του ταγκό. Στην πραγματικότητα, καρφί δεν του καιγόταν για την Κομπαρσίτα.
Ο θείος Μένης ήταν απλά, εφαψίας.
Τον είχα πάρει χαμπάρι, πρώτον, από το λάγνο βλέμμα του (διότι παρόλο που ήμουν μικρή, κάτι καταλάβαινα).
Δεύτερον , από το γεγονός, ότι δεν βαριόταν να χορεύει όλο το βράδυ και τρίτον, κάτι είχα ακούσει να ψιθυρίζουν η μητέρα με τις θείες μου, σχετικά με το θέμα.
Τέλος πάντων, κάποια στιγμή, ο θείος Μένης έγινε βούκινο. Τον έπιασαν μέσα στο λεωφορείο…να ψαχουλεύει.
Τον πήγαν στο τμήμα, η κοπέλλα τον μήνυσε, μετά , στο αυτόφωρο…και μετά, πού μούτρα ο θείος για ταγκό και…γλέντια.
Εξαφανίστηκε (ευτυχώς) για πάντα, από τα οικογενειακά γλέντια. Κι έτσι γλύτωσαν οι θείες, οι ξαδέλφες και οι μανάδες μας από τον θείο κι’ εγώ, από την καταραμένη, την Κομπαρσίτα.
Τον χειμώνα που μας πέρασε, ζωγράφισα το Ταγκό (που βλέπετε πιο κάτω). Όταν η ζωγραφιά τελείωσε, κοίταξα τον κύριο της εικόνας…και τι συνειδητοποίησα; Είχα ζωγραφίσει τον θείο Μένη!
Πήγα στο τάμπλετ, χτύπησα τον τίτλο στο γιου τιουμπ και άκουσα το τραγούδι. Τι υπέροχη… τι στακάτη μελωδία… Την αγάπησα τρελλά. Και μαζί με αυτήν (είτε το πιστεύετε, είτε όχι), ο πρώιμος και αρχέγονος φόβος μου για το άλλο φύλο, εξατμίστηκε.
Ο θείος Μένης, έγινε με μιας μέσα μου, μια μυθική…καλτ φιγούρα. Ένας ήρωας του Αλμοδοβάρ. Του Γούντι Αλλεν. Του Αλέκου Σακελλάριου.
Κι αναρωτιέμαι πλέον. Σε τι διέφερε ο δόλιος, από τον αξιαγάπητο (και αξιοθρήνητο) ήρωα του Φ. Τρυφώ;
Σε τίποτα!
Ο θείος Μένης, ήταν απλά, «Ο άνδρας που αγαπούσε τις γυναίκες»
εικόνα – Χάρης Κατσιμίχας
imaginistes https://imaginistes.wordpress.com/2020/12/03/
imaginistes 