Στεριανή ζάλη

από black kat

Ο λοστρόμος κρατά μια καραβέλα, μισή μποτίλια τζιν και δυο μιγάδες, τη
νύχτα μετοικούν οι Συμπληγάδες στα μπαρ του λιμανιού και στα
μπορντέλα.
Πηχτό πούσι σκεπάζει τα καρνάγια.
West End- Thame’s Street και διπλός έρως. Ας φυσάνε στο Πλάτα τα Παμπέρος, ας
ρολάρει το κύμα στη Μπισκάγια.
Χαμηλός ουρανός γιομάτος άστρα, μα δε μοιάζει μ’αυτόν που σε γνωρίζει.
Η μπαρκέτα γυρίζει; Δε γυρίζει. Το κορίτσι νυστάζει στην Καράστρα.
Βαρέθηκαν οι ναύτες στο τιμόνι, το’ να μάτι σου γέρνει και κοιμάται,
αγρυπνά το δεξί και θυμάται το φανό που χτυπά μα δε ζυγώνει. Ο
λοστρόμος ξυπνάει και καταριέται μια μιγάδα που κλαίει και μια μποτίλια.
Ανοιχτά κάπου εννιά χιλιάδες μίλια το σκυλόψαρο προσμένει και βαριέται.