Οι Κυριακές

της Μαριάνθης Πλειώνη

 

Μου αρέσουν κάποιοι άνθρωποι τις Κυριακές

πάνω απ’ το μπρίκι του καφέ και την εφημερίδα.

Ανοίγουν νωρίς τα παράθυρά τους στο φως

διεκδικώντας μερίδιο.

Ετούτοι οι άνθρωποι τις Κυριακές χαμογελάνε πιο πολύ.

Το βλέμμα τους βουτάει στη χαρά κι εκείνη μοιάζει

λιγότερο ταπεινή και κουρασμένη.

Μου αρέσουν κάποιοι άνθρωποι τις Κυριακές

γιατί δεν περιμένουν το λεωφορείο στη στάση μ’ αγωνία.

Έχουν το τραπέζι τους γεμάτο απ’ το ¨μαζί¨

κι υπάρχει χρόνος να κοιτάζονται στα μάτια.

Όταν τυχαία τους συναντώ,

ψάχνω στα μάτια τους να βρω

αν εξακολουθούν να λαχταρούν και να ελπίζουν,

όλα εκείνα που η βδομάδα-μαχαιριά- τους πετσοκόβει.

Γι’ αυτό αγαπώ τις Κυριακές εκείνες,

που κάποιοι άνθρωποι πορεύονται αγαθά.

Μικρός κι εφήμερος ο βίος της, το ξέρουνε καλά.

Ίσως έχουν την ανάγκη να προσποιηθούν,

πως για μια μέρα μοναχά

είναι λιγότερο αποκαμωμένοι.

 

Πηγή: https://www.fractalart.gr/marianthi-pleioni-3/