Κυκλοφορώ και οπλοφορώ

του Μιχάλη Δήμα

 

   Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2025  … αυτός δεν είπε τίποτα / αυτός δεν ήθελε άνθρωπο να δει / γιατί γυρνούσαν στην καρδιά του / αυτοί που φύγαν μακριά του. Έτσι τελειώνει το πρώτο τραγούδι από τους τρεις αγγέλους, του κυκλοφορώ και οπλοφορώ. Δεν ξέρω πως το θυμήθηκα περπατώντας στο βουνό και ένιωσα να γυροφέρνουν στο μυαλό μου πρόσωπα που γνώρισα πριν σαράντα χρόνια, όταν κυκλοφόρησε και ο δίσκος το 1985. Σταμάτης Κραουνάκης, Λίνα Νικολακοπούλου, Άλκηστις Πρωτοψάλτη, κάνουν από κοινού την παρουσία τους στο μουσικό στερέωμα και ξεσηκώνουν κόσμο και ντουνιά, όπως τα περιστέρια από τον Άγνωστο Στρατιώτη.

Ακριβώς σαράντα χρόνια πριν και γω εικοσάχρονος φοιτητής. Με τα υπαρξιακά στο φουλ, και με τα ερωτικά υπό αναζήτηση. Δεν ξέρω πως θα είχαν περάσει μέσα μου αυτά τα τραγουδια, αν τότε ήμουνα σαράντα και όχι μόλις είκοσι. Δεν ήταν μόνο το ξάφνιασμα από την πρωτοτυπία των τραγουδιών. Ηταν κάτι βαθύτερο που με σημάδεψε. Η σωτηρία της ψυχής, Περιπολία, Η άνοιξη, Κιβωτός, Επιλύχνιος ευχαριστία. Πολλά με θεολογικές νύξεις και υπαρξιακές αναφορές. Και βέβαια ο Άδωνις στη Νέα Σμύρνη και η Μαλάμω της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου με τα περιβόητα κουμπούρια της. Ακροτελεύτιο τραγούδι Ο Γιώργος το αλάνι η κορμάρα, που για τα δεδομένα της εποχής μας σόκαρε.

Ακούγαμε, λοιπόν μετά μανίας την κασέτα στην εκδρομή, που είχε οργανώσει η σχολή, στη Πελοπόννησο μέσα σε μια ατμόσφαιρα μυστηρίου και κατάνυξης. Έχω συνδέσει αυτόν το δίσκο με στιγμιότυπα από αυτή την εκδρομή και τις πρώτες εμπειρίες εκτός σχολής με συμφοιτητές και συμφοιτήτριες, όταν ψάχναμε να βρούμε με ποιους ταιριάζουν τα χνώτα μας για να τακιμιάσουμε. Από κει, λοιπόν, ξεκίνησαν φιλίες που κρατάν εδώ και σαράντα χρόνια…