Ο θείος Νώντας μας λέει πολλά και…ζουμερά

Μια συνέντευξη του Μήτσου Πουλικάκου

Προέρχεσαι από πολιτική οικογένεια, σκέφτηκες ποτέ να ασχοληθείς με τα κοινά;

Θα μπορούσα να είχα λύσει το πρόβλημα μου, βάζοντας υποψηφιότητα με ένα δεξιόστροφο κόμμα στη Λακωνία. Θα έβγαινα μια δύο φορές, θα είχα ‘κονομήσει και μια δια βίου σύνταξη και θα είχα λύσει το πρόβλημα. Θα είχα άλλα βέβαια! Δεν το σκέφτηκα ποτέ σοβαρά, παρά μόνο με χιουμοριστική διάθεση.

Σε έχουμε δει πολλές φορές σε πορείες μαζί με τον κόσμο…

Άρχισα από νωρίς. Ξεκίνησε σαν κοπάνα από το σχολείο, το ’55 – ’56 τότε με τα γεγονότα της Κύπρου. Ήταν αλλιώς τότε τα συλλαλητήρια. Θυμάμαι μια φορά είχαμε ξηλώσει τα γράμματα από την πρόσοψη της Μ. Βρετανίας.

…………….

Κάπου εδώ μπαίνει η διαφορά ανάμεσα στην παιδεία και την καλλιέργεια…

Ε, βέβαια, είναι άλλο να μην ξέρεις να γράφεις και να διαβάζεις, και αλλά να είσαι ακαλλιέργητος. Μπορεί να πας σε ένα χωριό και να συναντήσεις ένα γεροντάκι που να υπογράφει με σταυρό, αλλά να σου πει πέντε πράγματα και να καταλάβεις ότι είναι σοφός. Άλλο παιδεία, άλλο καλλιέργεια, και άλλο εκπαίδευση. Τώρα θέλουν να αναδιοργανώσουν εκ βάθρων την εκπαίδευση, για την παιδεία δεν μιλάει κανένας, και ειδικότερα αυτό το ζώον η Ανθρακοπούλου που είναι υπουργός παιδείας. Και κακώς τους λέμε και ζώα, κακώς απαξιώνουμε τα ζώα,  μακάρι να ήταν οι άνθρωποι σαν τα σκυλιά.

…………..

Ο πολιτισμός μιας χώρας δεν είναι μέρος της παιδείας της;

Αρχίδια πολιτισμό έχουμε, αν δεν υπήρχε η Ακρόπολη θα ήμασταν καλύτεροι, και θα αναγκαζόμασταν να δηλώσουμε την παρουσία μας εμείς, όχι να βασιζόμαστε στους αρχαίους ημών προγόνους, ποιούς τους γαμεί τους αρχαίους ημών προγόνους, αυτά ήταν πριν από 2000 – 3000 χρόνια. Τώρα τι γίνεται, τώρα ποιός είσαι κύριε; Τι με νοιάζει εμένα αν ήταν ο Σωκράτης παππούς σου, εσύ τι κάνεις; Ένα από τα μεγάλα προβλήματα είναι και αυτό. Ουσιαστικά αν θέλουμε να το δούμε σαν γελοιογραφία, έχουμε το δάχτυλο μας που έχει σαν αυτοκόλλητο τον Παρθενώνα, και προσπαθούμε μονίμως να κρυφτούμε πίσω από αυτό. Δεν μπορείς να κρυφτείς κύριε! Ένα κεφάλι ολόκληρο δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από ένα δάχτυλο, ούτε καν αν είναι το μεσαίο όρθιο.

……………

Γιατί ο κόσμος παραμυθιάζεται από την εικόνα των πολιτικών, δηλαδή γιατί πρέπει ο πολιτικός να προέρχεται από τζάκι και να έχει πολλά λεφτά για να τον πάρουν στα σοβαρά;

Θα σου πω γιατί. Γιατί αν έρθει στο χωριό κάποιος με σκουτεράκι και σου πει ψήφισε με, θα πεις τώρα εγώ έχω δυο παιδιά, έχω και δυο ανίψια, κάπου πρέπει να τα βολέψω, θα μου τα βολέψει τώρα αυτός με το σκουτεράκι; Βλέπεις τον άλλον με τη λιμουζίνα, σκέφτεσαι “Αυτός θα μου κάνει την δουλειά!” Ο κόσμος δεν θέλει να ταυτίζεται, θέλει κάποιον ανώτερο να έχει μια χλιδή, μια δύναμη, να αποπνέει κάτι το ισχυρόν, κάτι το σοβαρόν, άσχετο αν είναι μπαγλαμάς! Και κακώς κάνουμε και χαϊδεύουμε τα αυτιά του κόσμου να πούμε ότι είναι ώριμοι. Θα δεις και σήμερα το πιθανότερο είναι  ότι θα έχει ενισχυθεί ο δικομματισμός. Που κανονικά, ειδικά σήμερα, δεν θα έπρεπε να έχει πάει να ψηφίσει κανένας, όχι 30% που φτάνει μερικές φορές η αποχή, έπρεπε τα ποσοστά να είναι στο 70% και στο 80%, και αφού δεν γίνεται σημαίνει ότι είμαστε ανώριμοι. Οι αναλογίες πια είναι οι ποδοσφαιρικές, έχουμε γίνει Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός . Και ενώ μεν παλιότερα υπήρχαν και μεικτές παρέες εδώ και κάμποσα χρόνια λειτουργεί και το παρακράτος, οι ίδιες οι ομάδες έχουν φτιάξει και τους τραμπούκους τους, τους ροπαλοφόρους. Ακόμα και εγκλήματα έχουν γίνει, πρόπερσι δεν σκότωσαν το παιδί στην Παιανία; Κατά τύχη δεν έχουμε περισσότερα θύματα.

………….

Λίγο πριν να φύγεις για την Αγγλία, μαζί με μια ομάδα σημαντικών ανθρώπων της εποχής, εκδώσατε το “Πάλι”. Πες μας λίγα λόγια για την περίοδο εκείνη.

Κάναμε παρέα για κάμποσα χρόνια με τον Π. Κουτρουμπούση, και σκεφτόμασταν μπας και βγάζαμε ένα έντυπο. Ήταν ο Λ. Χρηστάκης που μας έφερε σε επαφή με τον Ν. Βαλαωρίτη ο οποίος και αυτός σκεφτόταν να κάνει κάτι, και μαζί με τον Γ. Μακρή τον μακαρίτη, την Μ. Αραβαντινού τον Κ. Ταχτσή και τον επίσης προσφάτως μακαρίτη Τ. Δενέγρη, οργανωθήκαμε μια παρέα και έγινε το “Πάλι”. Ο Εμπειρίκος και ο Εγγονόπουλος βοηθήσανε κι αυτοί, δεν ήταν ακριβώς στην ομάδα που έβγαζε το περιοδικό, αλλά βοηθήσανε πολύ. Το πρώτο βγήκε το ’64 και το τελευταίο το ’66, σταμάτησε με την Χούντα. Εγώ ήμουνα στην ομάδα, έγραφα και έκανα και μεταφράσεις.

………….

Στο Σόχο πως βρέθηκες;

Παντρεύτηκα πρώτη φορά το 64, η γυναίκα μου ήταν Eγγλέζα και πολύ όμορφη. Μας φωνάζανε, η ωραία και το τέρας! Στην Αγγλία έκανα διάφορες δουλειές του ποδαριού. Η καλύτερη ήταν σε ένα στριπτιτζάδικο στο Σόχο, εκεί δουλεύαμε μια παρέα Ελλήνων. Το μαγαζί το είχανε ένας Eγγλέζος – αναγκαστικά έπρεπε να υπάρχει και ένας Eγγλέζος – και η ιρλανδική μαφία. Για να καταλάβεις, το αφεντικό το βρήκανε μαχαιρωμένο στην πισίνα του. Υπήρχαν διάφορες βάρδιες, εγώ επειδή μιλάω καλά τα αγγλικά, ήμουνα ή στην πόρτα ή στα εισιτήρια ή στα παρασκήνια που αλλάζαμε τα σκηνικά. Μην φανταστείς τίποτα φοβερά σκηνικά, οι εγγλέζοι το στριπτίζ το βλέπουν εντελώς διαφορετικά, δεν είναι μουλέν ρουζ, είναι σαν να κάνουν μπανιστήρι στην απέναντι φοιτήτρια, οπότε σαν διακοσμητικό υπήρχε κανένας καλόγερος ή κανένα κουνιστό αλογάκι. Το πιο πολύπλοκο το είχε μια Ελληνίδα, έτσι λίγο ευτραφούλα, είχε και ένα τεκνό μαζί, και ένα ιστό αράχνης… ήταν πιασμένη αυτή στον ιστό της αράχνης και αυτός την μαστίγωνε,. Πάντως το 90% ήταν απλά. Είχανε οι κοπέλες σε μαγνητοταινία τη μουσική τους, και την παίρνανε και πηγαίνανε σε 2 – 3 μαγαζιά. Στο υπόγειο υπήρχαν 8mm ταινιούλες – σοφτ κορ –  ακόμη δεν υπήρχαν τα χοντρά, πούτσα όρθια αποκλείεται να εμφανιζότανε τότε, αυτά είναι νεότερες κατακτήσεις, γίνανε αγώνες για να μπορεί ο κόσμος να βλέπει μια όρθια πούτσα. Τώρα αυτό το δικαίωμα έχει παραμείνει ενώ άλλα δικαιώματα χάνονται. Χάνονται μισθοί, χάνονται συντάξεις αλλά το δικαίωμα να βλέπεις μια πούτσα όρθια η οποία να σου μπαίνει και στον κώλο ενίοτε το έχεις. Το διατηρούμαι το δικαίωμα αυτό κύριε!

………

Αν δεν κάνω λάθος έχεις κάνει και δύο φορές φυλακή…

Ναι, μια το 68 και μια το 78. Το 68 τους είχε καρφώσει κάποιος ότι είχαμε αγοράσει σαράντα οκάδες μαύρο,για να ‘ρθούνε -γιατί αν τους λέγανε ότι εκεί μέσα πίνουνε δεν θα ερχόντουσαν πρέπει να έχουνε και αυτοί κάποιο όφελος. Έμεινα καμιά εικοσαριά μέρες στην ασφάλεια, τότε ήταν και ο Ρήγας Φεραίος. Στου Αβέρωφ γνωριστήκαμε καλύτερα, εκεί έκατσα έξι μήνες. Και άλλους έξι το 78 για το δήθεν φόνο της δεύτερης συζύγου μου. Εκεί πια μπήκα μέσα εν είδει νονού να πούμε, που σήκωσε το τηλέφωνο και έδωσε εντολές τύπου Βίτο Κορλεόνε. Αφού να φανταστείς έχω ακούσει τυχαία παλαιότερο κρατούμενο να λέει σε καινούργιο, “εδώ μέσα υπάρχει άνθρωπος που μπορεί να σηκώσει το τηλέφωνο και να δώσει εντολή να σε καθαρίσουνε!”

Ανέβηκε το κύρος στις τάξεις της φυλακής…

Ε! ναι… Άλλο είναι τώρα να τα πάρεις στο κρανίο και να μαχαιρώσεις κάποιον, και άλλο να κάνεις απλώς ένα τηλεφώνημα. Μα κυκλοφορούσα και στα καλύτερα κελιά. Έχω διευθετήσει και κάποιες διαφωνίες! Τους μάζεψα μια φορά στο κελί μου και τους είπα ότι εδώ δεν είναι Ομόνοια, και οι μαλακίες που κάνουμε έχουν αντίκτυπο σε όλους και μέχρι αύριο το πρωί να έχουν λήξει όλα, δεν θέλω τέτοια! Μασήσανε κι αυτοί, σου λέει αυτός ή πρέπει να είναι πολύ μαλάκας ή κάτι ξέρει αλλά το ρισκάρεις; Δεν το ρισκάρεις, είχα πάρει και το αυστηρό! Eκεί ήταν και ο μέλλων σύζυγος της πρώην γυναίκας μου, όσους βρήκανε στην ατζέντα της τους κυνήγησαν, ήταν όλοι μέλη της σπείρας μου. Εγώ ήμουν ο σατανικός εγκέφαλος. Ο επίσημος τίτλος στις μηνυτήριες αναφορές ήταν “σατανικός εγκέφαλος διεθνούς σπείρας λαθρεμπόρων ναρκωτικών”, ο οποίος είχε πλάτες τον Π. Κανελλόπουλο – ήταν και χουντικοί αυτοί – έπρεπε να ρίξουμε και μια σπόντα στην πολιτική! Βέβαια δυσκολευτήκανε λιγάκι στις αποδείξεις, γιατί ούτε γιοτ είχα, ούτε μερσεντές, μπουζουκόβιος δεν ήμουνα να τα χαλάω σε καλαθάκια λουλούδια… Εκείνη την εποχή είχε βγει στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης η ταινία που είχα κάνει με τον Π. Παναγιωτόπουλο “Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας”, από τις καλές μου κριτικές, και ερχόντουσαν συγκρατούμενοι να με συγχαρούνε! Βγήκε απαλλαχτικό βούλευμα και έτσι έληξε αυτή η ιστορία. Μπορώ να πω ότι περισσότερο στοίχισε σε αυτούς που την ξεκίνησαν παρά σε μένα.

Αναδημοσίευση από : http://www.vakxikon.gr/content/view/691/3160/lang,el/