Αρτέμης Μάτσας…ο αξέχαστος ρουφιάνος με την τρυφερή καρδιά

«Δεν μπορώ να κόψω ούτε λουλούδι, κι όμως στον κινηματογράφο έχω σκοτώσει περίπου 120 ανθρώπους», εξομολογούνταν χαρακτηριστικά ο Αρτέμης Μάτσας, σχολιάζοντας την αντίθεση της προσωπικής του ζωής με την εικόνα που έδινε στη μεγάλη οθόνη μέσα από τους ρόλους του…

…Στο σανίδι που τόσο λάτρευε ανέβηκε και μάλιστα νωρίς, παίζοντας πρακτικά τα πάντα, από επιθεώρηση και κλασικό ρεπερτόριο μέχρι αρχαία τραγωδία και Αριστοφάνη. Πρωτοεμφανίστηκε δίπλα στον μεγάλο κωμικό Βασίλη Αργυρόπουλο, στην κωμωδία «Φαταούλας» των Φωτιάδη-Βροντάκη. Συνεργάστηκε με σημαντικούς θιάσους, δίπλα στα ιερά τέρατα της υποκριτικής, και η καριέρα του στο σανίδι απλώθηκε σε πολλές δεκαετίες.

Αλλά και ο κινηματογράφος τον ανακάλυψε νωρίς νωρίς, καθώς το ντεμπούτο του στη μεγάλη οθόνη θα έρθει ήδη από το 1949, συμμετέχοντας στην αισθηματική κομεντί του Γιώργου Καρύδη «Ερωτικό Ταξίδι». Σύντομα βέβαια θα τυποποιηθεί στον ρόλο του κακού δοσίλογου στα περισσότερα πολεμικά και κατοχικά δράματα του σινεμά, σκηνοθετημένα συχνά από σημαντικούς σκηνοθέτες (όπως ο Σακελλάριος), δίπλα στους γνωστούς πρωταγωνιστές της εποχής (Λαμπέτη, Αλεξανδράκης, Καλλέργης κ.λπ.).

Ο Αρτέμης Μάτσας θα παίξει σε πάμπολλες ταινίες της εποχής, περισσότερες από ενενήντα, από τις οποίες ξεχωρίζουν ίσως τα φιλμ «Το νησί των γενναίων», «Ποτέ την Κυριακή», «Μπουμπουλίνα» και «Αρραβωνιάσματα». Υποδυόταν τόσο δεξιοτεχνικά τον συνεργάτη των Γερμανών που κανείς ποτέ δεν κατάλαβε το μίσος που έκρυβε για αυτούς για τα τόσα δεινά που του είχαν προκαλέσει ως παιδί…

Νικήθηκε στο νοσοκομείο «Παμμακάριστος» στις 7 Σεπτεμβρίου 2003 χτυπημένος από εγκεφαλικό.

http://www.newsbeast.gr/portraita/arthro/2375166/o-no-1-kinimatografikos-kakos-artemis-matsas