ένα τραγούδι…μια ιστορία

Πηγή: «Αφιέρωμα στον Παύλο Σιδηρόπουλο»
Οδός Πανός

Η ιστορία της  Ράγκα – Παράγκα

 Η ιστορία της μοναδικής καταγραμμένης συνεύρεσης του Παύλου Σιδηρόπουλου, του Νικόλα Άσιμου και της Κατερίνας Γώγου…από τον Ανδρέα Ταρναρά.

Τον Νοέμβριο του 1985 έγινε η δεύτερη κατάληψη του Χημείου που έληξε με μία συμβολική, ας την πούμε, νίκη του τότε αντιεξουσιαστικού χώρου. Μιλάμε για τη χρυσή εποχή του εν Ελλάδι underground με όλο το «χιπαριό» της φρικομάνας Πλάκας να μετακινείται κατά Εξάρχεια μεριά και να υιοθετεί το πιο πανκ λουκ. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο πραγματοποιήθηκε και η ηχογράφηση του κύκλου «Ράγκα – Παράγκα» το 1986 –πρέπει να ήταν Απρίλιος ή Μάιος– στο διαβόητο υπόγειο του Άσιμου. Εκείνο το βράδυ κρατούσε την κιθάρα του ο Νικόλας. «Έλα μαζί μου» μου είπε και τον ακολούθησα πρόθυμα. Αφενός ήταν ευτυχές έργον να πετύχεις τον Νικόλα στα καλά του, αφετέρου είχα μόλις γράψει κι εγώ τα τραγούδια μου και μ’ ενδιέφερε η γνώμη του.Μπαίνουμε στην υπόγα του, πατώντας πάνω σε στοίβες κασετών και βινυλίων, και διαπιστώνω πως μέσα βρίσκονταν ο Σιδηρόπουλος και η Γώγου, πιθανώς «φτιαγμένοι». Το πώς και γιατί είχαν βρεθεί εκεί, ποτέ δεν το έμαθα.Θυμάμαι μες στη ραστώνη καπνού και αλκοόλ δυο-τρεις φορές να υποδεικνύω τα τραγούδια μου στην υπόλοιπη παρέα και να πιάνουμε αμέσως δουλειά: εγώ τραγούδι, ο Παύλος να με συνοδεύει με την κιθάρα και ο Νικόλας να κάνει τη δεύτερη φωνή. Με ένα παλιό nagra που βρισκόταν παραπεταμένο, η Γώγου «αιχμαλώτισε» τη στιγμή.
Πρέπει να γράψαμε όλοι μαζί περίπου πέντε ή έξι κομμάτια, ίσως και εφτά. Ανάμεσά τους το ομότιτλο, το «Ράγκα – Παράγκα». Ούτε κατά διάνοια δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι εκείνη την ώρα «γραφόταν μια σελίδα ελληνικού ροκ».

apo black kat