Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015. Εδώ, λοιπόν. Καταδικασμένοι να ζούμε στην άκρη της άκρης. Στο μεταίχμιο της αιχμής. Στο νοτιοανατολικό άκρο της γηραιάς ηπείρου. Καταδικασμένοι να βρισκόμαστε σε μια διαρκή σύγχυση για το πόσο Έλληνες, πόσο χριστιανοί και πόσο Ευρωπαίοι είμαστε. Οι αναλογίες του μείγματος ποικίλουν. Το εκκρεμές από το ένα άκρο στο άλλο διαγράφει μια πλήρη ταλάντωση χωρίς να ισορροπεί πουθενά.
Χθες, των τριών Ιεραρχών. Υποχρεωτικός εκκλησιασμός, ειδάλλως απουσία. Αντίφαση. Δεν νοείται υποχρεωτικός εκκλησιασμός. Είναι εκκλησιολογική διαστροφή. Στη γιορτή δεν πας με το ζόρι. Κι άλλη διαστροφή. Τι δουλειά έχουν οι τρεις Ιεράρχες με τις ελληνικές σημαίες που ξεφύτρωσαν μέσα στο ναό; Αναρωτιέμαι ο αφελής. Συγνώμη δεν ήταν εθνική επέτειος. Τους θεωρούμε όμως τόσο πολύ δικούς μας που τους ταυτίζουμε με την ένδοξη φυλή μας αιματολογικά κι ας αγνοούμε επιδεικτικά τα έργα τους και το βίο τους.
Οι τρεις Ιεράρχες ήταν έλληνες στην παιδεία, χριστιανοί στην πίστη και οικουμενικοί στον πολιτισμό που ενσάρκωναν. Άρα ανήκουν σε όλο τον κόσμο. Και πάμε παρακάτω. Στο μεταίχμιο της αιχμής. Οι καινούριοι άρχοντες τόλμησαν να σηκώσουνε ανάστημα, χωρίς όμως μεταφυσικό έρεισμα. Οι εταίροι, σε εισαγωγικά, εκπροσωπούν ένα πολιτισμό που βρίσκεται στους αντίποδες της χριστιανικής αντίληψης για τον άνθρωπο και τον κόσμο, χωρίς κανένα μεταφυσικό θεμέλιο ή μεταφυσική αναφορά. Και εκτός αυτού έχουν αποποιηθεί τον οποιοδήποτε ανθρωπισμό. Κάτι τέτοιοι όμως πολιτισμοί αργά ή γρήγορα καταρρέουν.
Ένας ανυπόφορος οικονομολογικός προτεσταντισμός καταδυναστεύει την Ευρώπη. Ο κυνισμός σ’ όλο του το μεγαλείο. Τυχαίο που οι τράπεζες και το χρηματοπιστωτικό σύστημα πρωτοεμφανίζονται στην Ολλανδία; Πως αυτή η φιλελεύθερη χώρα που έβρισκαν άσυλο οι Εβραίοι κατάντησε να κουνάει το δάχτυλο έτσι επιτιμητικά; Οι προτεστάντες μάλλον παίρνουν την ρεβάνς από τους ρωμαιοκαθολικούς, μετά από αιώνες, για τις διώξεις τους επί αντιμεταρρύθμισης. Κάνουν κουμάντο στις καθολικές χώρες που βρέχονται από την Μεσόγειο και τον Ατλαντικό. Παράπλευρη απώλεια και εμείς. Δεν υπάρχουν όμως μόνο οι τράπεζες που διακινούν χρήμα. Ευτυχώς.
Εδώ, στο μεταίχμιο της αιχμής, έχουμε την τύχη σε κάθε ναό να υπάρχει και από μία τράπεζα που δεν δανείζει δολάρια ή ευρώ, αλλά χαρίζει τον ίδιο το Θεό και βέβαια όχι μόνο σε Έλληνες…
imaginistes 