Τί προσόντα χρειάζεται κάποιος για να γίνει γκαρσόνι;

-Πρώτον και κύριον, το γκαρσόνι γεννιέται  όπως και ο μουσικός.

-Κατά δεύτερον πρέπει να διαθέτει αντίληψη, ταχύτητα, προθυμία, ευγένεια,ηρωισμό, εχεμύθεια,διακριτικότητα. 

Ένα καλό γκαρσόνι δεν εκβιάζει το μπουρπμπουάρ και δεν παίρνει ποτέ μπουρμπουάρ από κυρίες ,όταν συνοδεύονται.

-Λάθη στον λογαργιασμό επιτρέπονται μόνο όταν ο πελάτης συνοδεύει (πολύ) νεαρά κυρία και μόνο αν έχει διαπιστώσει,ότι δεν έχει τελεστεί το ( μέγα) μυστήριο του γάμου. Εάν μετα απο μερικούς μήνες η κυρία επιστρέψει ως ” μόνιμη” κυρία του κυρίου,τότε και το δεκάλεπτο έχει σημασία.

-Προτείνει πάντα σκύβοντας στο αυτί του πελάτη ενημερώνοντάς τον διακριτικά ότι ” σήμερα” θα του πρότεινε να μην επιλέξει το ” ατζέμ πιλάφι” γιατί ο μάγειρας ήταν λίγο “ξενυχτισμένος”,συμφωνεί με το αρνάκι φούρνου ( αφου οι οδηγίες  εκ της διευθύνσεως είναι να “φύγει ” το αρνάκι).

-Είναι γνώστης των κρασιών που διαθέτει το κατάστημα και γνωρίζει την ” ιστορία ” του καφέ.

-Οι σούπες πάντα είναι τα δύσκολα πιάτα και χρειάζεται “ψυχραιμία” και “εκπαίδευση” για το πως θα χρησιμοποιεί τα δάχτυλα.

-Το καλό γκαρσόνι πληρώνεται στο τέλος της εβδομάδας, αν θέλει να μαζέψει κανά φράγκο.

-Προσέχει και παρατηρεί πάντα τον(γάτο) barman,είναι ο μόνος που μπορεί να του κάνει “ζημιά”.

-Η “εμφάνιση” είναι  μεγάλο ατού αλλά αν δεν είναι το δυνατό του σημείο ξεπερνιέται εύκολα με λίγα “μαθήματα ορθοφωνίας”. Αν γνωρίζει τη “γλώσσα” του σώματος μπορεί να κάνει θαύματα.

-Χρησιμοποιεί πάντα στρογγυλό δίσκο με φελό για να μην γλιστράνε τα πράγματα, τα μπουκάλια μπαίνουν πάντα στη μέση και τα κατεβάζει πάντα πρώτα.

-Γνωρίζει τα “χούγια” του πελάτη και μιλάει όταν και όσο πρέπει.

Μάθε τέχνη κι άστηνε κι αν πεινάσεις πιάστηνε…έτσι κι αλλιώς γκαρσόνια είμαστε εδώ και χρόνια!

από την μικρή πείρα του black kat

-Πρώτον και κύριον κύριε, γεννιέται κανείς γκαρσόνι, όπως γεννιέται μουσικός.

Πηγή: www.lifo.gr