Σαν θερινό σινεμά…

της Αριστέας

Σαν θερινό σινεμά, τα χρόνια δίπλα σου πέρασαν.
Σε μια γιγαντιαία οθόνη τα πάθη μας ζωντάνεψαν
Κι εμείς, κάτω από έναστρες νυχτιές
λόγια του πάθους, άπειρες φορές  ανταλλάξαμε.
Εσύ, στο μισοσκόταδο το χέρι κάτω από το φουρό μου έβαζες
 κι οριοθετούσες πάντοτε τα σύνορά σου!
Με πασατέμπους κι αναψυκτικά 
τα πρώτα χρόνια πέρασαν,
ψηλαφιστά,στην αρχή,
ηδονικά μετά!
Σαν ταινίες της Σοφίας Λόρεν.
Με ένα ποτήρι κρασί, η επόμενη δεκαετία 
μας βρίσκει πιο ώριμους,
σαν ταινίες του Κισλόφκσι ,
που θες ώρες ανάλυσης.
Ανάμεσα σε αναστεναγμούς και ιεροτελεστίες,
να βρίσκεις χρόνο και για αναλύσεις….
Μα το άρωμα του θερινού σινεμά ακόμα κρατούσε…
Βουβές ταινίες τα ύστερα χρόνια
Πού χρόνος για αναλύσεις
και χαμουρέματα.
Ψύχρα έβαλε και το θερινό πια δεν μας σηκώνει…
Τίτλοι του τέλους έπεσαν 
και χρόνια πολλά έκαμα σε θερινό να βρεθώ ξανά.
Κλείνω τα μάτια για λίγο
 και στην οθόνη των ματιών μου σε προβάλω…
Ρομαντική κομεντί 
με άδοξο τέλος
Κι όμως, το άρωμα από τις βουκαμβίλιες των σπιτιών
ακόμα στης ψυχής μου τα κιτάπια 
ευωδιάζει…

http://princess-airis.blogspot.gr/2014/06/blog-post_11.html