Θου Κύριε! 15…«Σκουπιδιάρικο»
από τον Ανερμάτιστο
Γειά!
Τι κάνετε; Ελπίζω να είστε όλες και όλοι καλά και να περνάτε όμορφα.
Σας γράφω από την πρωτεύουσα, στην οποία επέστρεψα για λίγες μέρες. Με την ευκαιρία αυτή λοιπόν, ανταμώνω καλούς και αγαπημένους φίλους που τόσο μου έλειψαν τους τελευταίους μήνες.
Παρ’ όλα αυτά, θα μιλήσω για κάτι που παρατήρησα πριν φύγω από το νησί.
Η αλήθεια είναι πως η γειτονιά που μένω είναι πολύ ήσυχη. Ειδικά τα βράδια, το μόνο που διακόπτει τη σιωπή είναι ο θόρυβος κάποιας εξάτμισης (κατοικώ στη Μέκκα των απανταχού βλαχοκάγκουρων, άλλωστε) ή οι τσιρίδες κάποιας δύσμοιρης γάτας που καταδιώκεται.
Ένα ωραίο βράδυ λοιπόν (4-5 π.μ. φανταστείτε), καθώς επέστρεφα από τη βόλτα μου έτυχε να συναντήσω το απορριμματοφόρο του δήμου. Καίτοι δεν είναι η πρώτη φορά που το συναντώ, έτυχε να παρατηρήσω κάτι καινούργιο.
