Μιχάλης Κατσαρὸς τοῦ Εὐσταθίου…ἐκ Κυπαρισσίας Τριφυλίας

Ψηλός. Επιβλητικός. Μακρύ μαλλί. Μουστάκι λεπτό, περιποιημένο. Συνήθως κουστουμαρισμένος. Μαύρα γυαλιά.

Πάντα και πάντα τρέχουμε προς την ελευθερία
Κι’ αυτή δεν έρχεται ποτέ – μάς περιπαίζει
έτσι που τής φορέσαμε αέρινες σκιές
πράγματα χωρίς νόημα – εσθήτες λαμπερές
δάφνες ανάπηρες – στολές στρατιωτικές
τόσα πολλά ποιήματα κι’ εξάρσεις…
(απόσπασμα από το  ποίημα «Οι ήρωες»)

• Η δική σας ποίηση εντάσσεται σε κάποια «σχολή» ή «τάση»;
-Νομίζω, όχι! Εγώ δεν λέγομαι «ποέτ» γαλλικά. Λέγομαι «ποιητής» ελληνικά…
• Γιατί ζωγραφίζετε;
-Επειδή η γραφή στο ρήμα «ζωγραφίζω» βρίσκεται ανάμεσα σε δυο «ζω»: Ζω-γραφη-ζω!
• Δεν σας καλύπτει η ποίηση;
–Η ιστορία είναι αν εγώ καλύπτω την ανθρωπότητα μόνο με τα γράμματα. Υπάρχουν και τα χρώματα και τα αρώματα, όπως λέει κι ένα τραγούδι μου.
• Γιατί είστε ολιγογράφος;
-Η ποίησή μου ακολουθεί τα γεγονότα της ίδιας της ζωής. Η αναγκαιότητα της ποίησής μου βαδίζει με την αναγκαιότητα της ίδιας της ζωής. Σα να λέμε, η ποίησή μου έχει μια τάση του συγχρόνου. Το σύγχρονο γεγονός, η σύγχρονη αιτία, με κάνει ώστε να μπορώ να γράψω ένα ποίημα. Η ποιητική ιδέα γεννιέται από την πραγματικότητα.
• Το αναγνωστικό κοινό της ποίησης τι είδους είναι;
–Οι αναγνώστες της ποίησης είναι ποικίλων ειδών. Αυτός που θα σκύψει στα γραφτά του ποιητή είναι δύσκολο να βρεθεί. Όμως ο πιο αδαής αναγνώστης θα πάρει μια οσμή πνευματική που θ’ αυξάνεται ανάλογα με τις δυνάμεις προς ανάγνωση που διαθέτει.

Πρέπει η ποίηση να είναι δύσκολη;
–Η ποίηση είναι δύσκολη ανάλογα με τη στάση ή την πνευματική καλλιέργεια του αναγνώστη. Βρίσκει κανείς ποιητή που δεν έχει ποτέ δημοσιεύσει κι όμως είναι ποιητής. Ένα δημοσιογράφο που γράφει σε μια εφημερίδα. Στους δημοσιογράφους βλέπεις αριστουργήματα, διαμάντια στίχων. Μάλιστα, σκέφτομαι κάποτε ν’ ασχοληθώ, να κάνω μια αποδελτίωση φράσεων από τα γραφτά των δημοσιογράφων – γράφεται ένα ποίημα!

πηγή: http://www10lykeiopeiraia.blogspot.com/2009/11/blog-post_20.html