-Βύρων Λεοντάρης…Όμορφα που ειν’ τα μάτια σου

«Όμορφα που ειν’ τα μάτια σου κάτω από τις φυλλωσιές
των αστεριών
γλυκά που είναι τα χέρια σου,
λάμπουνε γάργαρα τα πόδια σου στο πράσινο γρασίδι,
η ανθισμένη αναπνοή μας κυβερνάει γη και ουρανό,
σφυγμό, σφυγμό λυτρώνεται η ζωή,
ρίγος στο ρίγος εξιχνιάζεται η νύχτα,
σιγά σιγά κι ανάλαφρα,
στα μάτια μας κατέβηκαν του πόθου οι φυλλωσιές…»