Φρέσκα

Foxy lady’s style1 – Ρίτα Σακελλαρίου…Πιο χέβι ΔΕ γίνεται!

της Εύας Ζευγουλά

 

ΠΙΟ χέβι από τη Ρίτα, δεν έχει…
Και μην ακούω μαλακίες, εντάξει;
Και ναι πάλι την έκανα την παπαριά, και ναι πάλι έφαγα τα μούτρα μου και φτου κι απ’ την αρχή. Kαι δεν υπάρχει μεγαλύτερη μαλακία από το να πιστέψεις ΞΑΝΑ έναν άνθρωπο και τα λόγια του, ενώ ξέρεις ότι την πατάς κατά συρροή κι εξακολούθηση και love is for suckers as you know αλλά θα κάνω πολύ καιρό να το ξανακούσω αυτό το τραγούδι, όχι γιατί δε με εκφράζει, αλλά μου φέρνει αναμνήσεις που πονάνε, και ναι, ξέρετε κλαίμε κι εμείς οι κομμώτριες που ακούμε χέβι μέταλ.
Η αποτοξίνωση από ανθρώπους και ουσίες είναι δύσκολη υπόθεση, ειδικά αν προσπαθείς να ξεκολλήσεις απο ανθρώπους και συναισθήματα. Πονάει και το σώμα και το πνεύμα. Κι η χαρμάνα είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ οδυνηρή. Ένα τσακ θέλεις να ξανακυλήσεις.
Ενα τσακ για να ξαναβγείς στο δρόμο να ψάξεις τη δόση σου… οπότε, ναι… πάμε στη Ρίτα…
Η Ρίτα Σακελλαρίου γεννήθηκε στην Σητεία της Κρήτης στις 22 Νοεμβρίου του 1934. Στα 14 της χρόνια έχασε τον πατέρα της στον εμφύλιο πόλεμο και αναγκάστηκε να παντρευτεί. Από τον γάμο της απέκτησε δυο παιδιά.
Την πρώτη της εμφάνιση έκανε στο Πέραμα όπου την άκουσε ο Στέλιος Χρυσίνης, που της έγραψε τα πρώτα της τραγούδια. Αργότερα συνεργάστηκε με τους Βασίλη Τσιτσάνη και Γιάννη Παπαϊωάννου.
Η πρώτη της μεγάλη επιτυχία ήταν το τραγούδι “Ιστορία μου, Αμαρτία μου” που την έκανε πρώτο όνομα. Γνωστά τραγούδια της είναι επίσης τα “Αν κάνω άτακτη ζωή”, “Αυτός, ο άνθρωπος αυτός”, “Μια ζωή πληρώνω” και άλλα.
Τον Αύγουστο του 1999 πέθανε από καρκίνο.

 

Αν κάνω άτακτη ζωή
(Στίχοι: Κώστας Ψυχογιός, Μουσική: Γιώργος Μανισαλής)
Αν κάνω άτακτη ζωή
δεν θα σε βάλω για κριτή,
γιατί δεν έχεις
το δικαίωμα αυτό.
Ήμουν στην άκρη του γκρεμού
μα συ ξενύχταγες αλλού
όταν ζητούσα
κάποιο χέρι να πιαστώ.
Αν κάνω άτακτη ζωή,
δικός μου είναι λογαριασμός.
Πάψε να με κατηγορείς,
για ‘μένα άξιος κριτής
είναι μονάχα ο Θεός.
Αν κάνω άτακτη ζωή,
δικός μου είναι λογαριασμός.
Πέρασε βλέπεις ο καιρός
που ΄σουν ο άντρας ο σκληρός
και με ξεχνούσες
πότε εδώ και πότε εκεί.
Έκανα πέτρα την καρδιά
μα όπου βρεθώ
κτίζω φωλιά
κι αυτό το λες
πως είναι άτακτη ζωή.
Αν κάνω άτακτη ζωή,
δικός μου είναι λογαριασμός.
Πάψε να με κατηγορείς,
για ‘μένα άξιος κριτής
είναι μονάχα ο Θεός.