Πέντε Τσιγάρα κι’ ένα…Μήλο

της Α και του Μ

Διάλογος. Συμμετέχοντες: Ένας με σπασμένο ώμο, μία κρυψίνους του Πανεπιστημίου και… η αθώα Λόλα, γαμάτη γκόμενα, μητέρα to be των αναγνωστικών μας με Α. Ένα βράδυ μιας αδιέξοδης σχέσης…

– Μ: Μου έρχεται να σκάσω στα γέλια

– Α: Ένα άλικο κρασί και λίγο από χνούδι λεύκας είναι ο ατρύγητος πόθος σου

– Μ: Μετακινείς λίγο το πόδι σου;

– Α: Αυτή η πράσινη γραβάτα σου με ενοχλεί

– Μ: Σοβαρολογώ μωρό μου… μετακινείς λίγο το πόδι σου;

– Α: Με ενοχλεί γιατί μου θυμίζει εκείνον τον παπαγάλο σου. Θεέ μου! Έλεγε όλο τα ίδια και τα ίδια. Ακατανόητος και εκνευριστικός. Όταν άρχισε να τρώει τα φτερά του ήταν πια ολότελα θλιβερός. Το πόδι μου; Που σε ενοχλεί το πόδι μου;

– Μ: Δεν μ’ ενοχλεί, αντίθετα το λατρεύω ειδικά γυμνό, όπως τώρα. Απλά όπως το έχεις βάλει στη μέση του κρεβατιού, μου κρύβει την κλειδαρότρυπα. Σαν να βλέπω φως. Θυμάμαι ότι το είχες κλείσει πριν έρθεις στη κρεβατοκάμαρα… Λες να μπήκε κανείς;

– Α: Άσε τα αστεία. Στο κομοδίνο είναι το body lotion. Μετά το μπάνιο τραβάει το δέρμα μου. Θέλω να μου βάλεις κρέμα και να την απλώσεις καλά για να απορροφηθεί. Ποια κλειδαρότρυπα; Αφού η πόρτα είναι ανοικτή!

– Μ: Δεν είναι το body lotion. Το gel σου ειναι. Ανοιχτή; Για άνοιξε το φως…
……..
Παράγραφος – Δηλαδή κάτι σαν Αλλαγή – Εμβάθυνση – Κάτι σαν ξαφνική μετατόπιση – Ένα ξαφνικός ήχος που διακόπτει – ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΑ…

Μ: ΤΑΚ-ΤΙΚ-ΤΕΚ-ΤΟΥΚ-ΤΡΕΚ-ΜΠΟΥΦ-ΤΡΟΚ-ΤΡΑΚ— ΤΟ ΡΟΛΟΙ ΚΑΝΕΙ ΕΤΣΙ, ΛΟΛΑ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟΥ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΩΝ ΔΕΚΑΕΤΙΩΝ…
(ξαναπάμε τώρα στο προηγούμενο mode)

Μ: Θυμάμαι όταν ήμουν μικρός έναν καστανά, Δημητρακοπούλου και Θησέως ήταν ο άνθρωπος. Δε θυμάμαι γιατί μου ήρθε τώρα στο μυαλό. Θυμάμαι την περαστική εικονα του… Μια μαλακία και μισή όλα τα προηγούμενα.

Με πιάνουν τα γέλια… Αγενώς; Το δωμάτιο με το body lotion είναι μια μαλακία και μισή, όπως οι γύφτισσες που γεννούν υγιή παιδιά στην Εθνική, ενώ οι πολιτισμένες κλείνουν ευκολοέξοδα ραντεβού… ΓΙΑΤΙ ΓΕΛΑΣΕΣ;

Α: Αχ αυτό το παιδί…

Μ: Den gamietai i stigmι. Dont let it bring you down.

Α: Min grafeis greeklish. Eisai looser…

Μ: Μην είσαι αγενής, κάνε πλάι… ή δώσε μου ότι δεν μπορείς….

Ο Μ, άναψε με χαρά το φως σε ένα δωμάτιο, χωρίς να ξέρει πού είναι, χωρίς να έχει ανάγκη να γνωρίζει που είναι.