Φρέσκα

Σελίδες ημερολογίου…Κίτρινα φύλλα και ευκάλυπτοι

του Μιχάλη Δήμα

Κυριακή 11 Οκτωβρίου 201.. “Αλεγρία”, με την κρυφή ελπίδα να εμφανιστεί κάποιος γνωστός να πούμε τίποτα ευχάριστο και να περάσει η ώρα. Τελικά κατάφερα να ευθυμήσω παρατηρώντας τα φύλλα που πλέον δεν βρίσκονται στα δέντρα αλλά στις πλάκες του πεζόδρομου. Η άκρα ταπείνωση των πεσμένων κίτρινων φύλλων μου ενέπνευσε ένα βαθύ σεβασμό. Αφήνονται ανυπεράσπιστα στο φύσημα του αέρα να τα πηγαίνει όπου θέλει. Τα ποδοπατάμε με όλη μας την άνεση και αυτά δεν διαμαρτύρονται. Αντίθετα χαμογελάνε, μ’ ένα χαμόγελο πικρό, όλο εγκαρτέρηση.

Αγαπώ τη σιωπή των πεσμένων κίτρινων φύλλων που ούτε να θροΐσουν πια δεν μπορούν. Φοβάμαι όμως τις φωνές κάτι άλλων κίτρινων φύλλων έντυπων και ηλεκτρονικών, λαλίστατων. Φωνές όλο εμπάθεια , φθόνο και μίσος. Όλο εγωπάθεια, έπαρση και φτηνό ναρκισσισμό. Μας πολιορκούν από παντού και μας κιτρινίζουν την ψυχή. Υπηρετούν το ψέμα λες και είναι αλήθεια, ανενδοίαστα. Διαμορφώνουν άποψη και την επιβάλλουν, διαμορφώνουν καχεκτικές συνειδήσεις, καρικατούρες, νευρόσπαστα. Όταν λοιπόν περπατώ, προσπαθώ να μην πατώ τα πεσμένα κίτρινα φύλλα και συνθλίψω την αλήθεια που με διδάσκουν, για να σταματήσω επιτέλους να σας φωνάζω κατάμουτρα ξέρετε ρε ποιος είμαι εγώ…

Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 201.. Νέα Σμύρνη. “Κλασίκ”. Με θέα το δημαρχείο, τις γραμμές του τράμ και τρεις θηριώδεις αειθαλείς ευκαλύπτους. Τζαζιές που σε ταξιδεύουν. Παυσίλυπες. Σούρουπο πριν πέσει το λυκόφως. Η μπύρα στη σωστή θερμοκρασία. Και δεν ξέρω γιατί έχει πλημμυρίσει την ψυχή μου μια ευφροσύνη, μια χαρά αναίτια. Μήπως επειδή ασπάστηκα το χεράκι του αγίου Χαραλάμπους, ο ανάξιος; Μήπως με πήρε ξώφαλτσα η χάρη που αποπνέει; Μπορεί, δεν ξέρω.

Παρεμπιπτόντως σφήνα και μια επέτειος που όλο στα ψιλά περνάει. Τα γερμανικά στρατεύματα αποχωρούν απ’ την Αθήνα πριν 71 χρόνια. Απελευθέρωση, χαράς ευαγγέλια που κράτησε όμως λίγο. Μετά από δυο μήνες ο λαός πήρε τα φραγγέλια και φραγγελώθηκε έως θανάτου, θανάτου δε αδερφοκτόνου. Χαζεύω τα τράμ και τους περαστικούς. Πού και πού η ματιά μου αναρριχάται στους ευκαλύπτους με τις φαρμακευτικές ιδιότητες. Αν ένας ευκάλυπτος με καλύπτει πλήρως, γιατί ουκ εν τω πολλώ το ευ, τώρα που έχω τρεις να με παραστέκουν, αυτό δεν είναι κάλυψη, αυτό είναι πανηγύρι…