Πρόσωπα…Μπέλα Λουγκόζι

επιμέλεια  Black Kat

Ένα Βαμπίρ διαφορετικό, απ’ αυτά που τώρα τελευταία έχουν αρχίσει να κυκλοφορούν ανάμεσά μας!

Έμεινε στην ιστορία του κινηματογράφου ως ο καλύτερος  “Κόμης Δράκουλας”, ο καλύτερος  “Βρυκόλακας”  της μεγάλης οθόνης. Φυσικά μιλάμε για τον τεράστιο, Μπέλα Λουγκόζι. Η πιο κλασσική φιγούρα ,του πιο κακού, του πιο απόκοσμου, του πιο τρομακτικού “Δράκουλα της Τρανσυλβανίας “.Το πραγματικό του όνομα ήταν Μπέλα Φέρεντς Μπλάσκο. Γεννήθηκε στο Λούγκος των Καρπαθίων( εξ ου και το Λουγκόζι),ξεκίνησε την καριέρα του παίζοντας σαιξπηρικούς ρόλους στο θέατρο, στον τόπο καταγωγής του, την Ουγγαρία. Παράλληλα είναι ένας από τους πρώτους ηθοποιούς που συμμετέχει σε βωβά φιλμ. Κατά τη διάρκεια του Ά Παγκοσμίου Πολέμου υπηρετεί ως λοχαγός στον αυστοουγγρικό στρατό.

Μετά το τέλος της Ουγγρικής Επανάστασης εγκαταλείπει την Ουγγαρία και μετά από ένα σύντομο διάστημα στη Γερμανία φτάνει το 1920, ως οικονομικός μετανάστης, στις Η.Π.Α. Εφτά χρόνια μετά την εγκατάστασή του εκεί, ο Μπέλα Λουγκόζι ενσαρκώνει στο Μπρόντγουει της Νέας Υόρκης το ρόλο του Δράκουλα, του κεντρικού χαρακτήρα ενός μυθιστορήματος του Μπράμ Στόκερ. Το κοινό δείχνει τεράστια ανταπόκριση στη θεατρική παράσταση, παρόλο που οι κριτικοί δεν φαίνεται να το επιδοκιμάζουν.

Σε όλη τη δεκαετία του 1930 ο Λουγκόζι τυποποιήθηκε ως πρωταγωνιστής ταινιών τρόμου, παίζοντας βαμπίρ, τέρατα και τρελούς επιστήμονες σε δεκάδες φιλμ δεύτερης διαλογής. Οι γνωστότερες ταινίες του ήταν οι «Murderers in the Rue Morgue» (1932), «White Zombie» (1932), «International House» (1933), «The Raven» (1934), «Dracula’s Daughter» (1936) και «Son of Frankenstein» (1939).

Η μεγάλη θεατρική επιτυχία συμπληρώνεται από την κινηματογραφική απόδοση του μυθιστορήματος το 1931, σε σκηνοθεσία Τόντ Μπράουνινγκ με τίτλο “Dracula” Ο μύθος του κόμη Δράκουλα στιγμάτισε την καριέρα του και τον συνόδευσε σε όλη του τη ζωή, ακόμα και τη στιγμή που πέθανε, αφού κηδεύτηκε φορώντας  την μπέρτα του «Κόμη Δράκουλα»! Έζησε και πέθανε σαν πραγματικό Βαμπίρ ,αντιστάρ, βουτηγμένος στην θλίψη και την ματαιότητα της ζωής του, ξεχασμένος  απ’ όλους, χωρίς να αφήσει πεντάρα τσακιστή για την κηδεία του, αφού τα ‘χε φάει όλα στα ναρκωτικά.

Oι Bauhaus –με το εκπληκτικό τραγούδι τους- Bela Lugosi`s Dead ,μπήκαν στο πάνθεον της παγκόσμιας μουσικής ιστορίας. 

Σε κάποια υπόγεια διάβαση πιθανόν να υπάρχει ακόμα αυτό το καταπληκτικό Graffiti,αφιερωμένο στο Μπέλα Λουγκόζι.