Μιχάλη Δήμα…«της Μιχαλούς»

Όλα τα λάθη ανθρώπινα
πικρό ποτήρι το ’πινα
ισόβια, γουλιά γουλιά
αργά και υπομονετικά
όπως τη νικοτίνη.

………………

Για όσα λάθη έκανα
κανέναν δεν κατέκρινα
τα πλήρωσα τοις μετρητοίς
όπως πληρώνουν οι αφελείς
δεν ήμουνα σαΐνι.

……………..

Δεν ξέρω αν μετάνιωσα
με τους παπάδες μάλωσα.
Τώρα της Μιχαλούς χρωστώ
μα αυτή τα γράφει στο γυαλό
τα χρέη το κύμα σβήνει.

…………………….

Μόνο αυτή με νοιάζεται
και κάνει πως δεν βλέπει
κάνει τα μάτια τα στραβά
και τα ξινά κάνει γλυκά
αφού φοράει διπλά γυαλιά
κι όλο κασκόλ μου πλέκει.