Ανδρέας Καρακόκκινος…«Λυπημένα Σύννεφα»

Ήταν λυπημένα τα σύννεφα
που μαζεύτηκαν σήμερα
πάνω από τις στέγες της καρδιάς.
Σχεδόν άγγιζαν τις καμινάδες
που σιγόκαιγαν λέξεις της νύχτας
κι έσμιγαν με το μαύρο καπνό.
Στα κεραμίδια οι απλωμένες απουσίες
με το πρώτο αεράκι αναστεναγμού
άρχισαν να αιωρούνται αργά
και να χάνονται μέσα σε γκρίζο πλάνο
Οι αναταράξεις αναπότρεπτες
γέμισαν τους ουρανούς ρωγμές
κι απ’ τα σπλάχνα τους ξεχύθηκαν
άχρωμες σταγόνες αρμύρας.