Κουβέντες καφενείου για κολυμβητήρια και διαστημοδρόμια

Χρίστος Σαπρίκης

---

– Δεν πήγες στα εγκαίνια της πισίνας του Εργαστηρίου Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης; Δε σε είδα στις φωτογραφίες.

– Εκεί ήμουν, αλλά τέτοιες εποχές αν δεν είσαι κοντά σε επίσημο ή υποψήφιο δε βγαίνεις φωτογραφία. Κι εγώ κρατούσα μια απόσταση.

– Μεγάλη σύμπτωση πάντως κι αυτή να είναι έτοιμη λίγο πριν τις εκλογές.

– Είσαι κακός και βλέπεις παντού σκοπιμότητες. Τυχαίνει μερικές φορές κάποια έργα να ολοκληρώνονται λίγο πριν τις εκλογές. Όπως έτυχε και η ανακαίνιση του θεάτρου στο Δημαρχείο, το καινούριο λεωφορείο, οι ασφαλτοστρώσεις. Τι να πρωτοπρολάβουμε να κάνουμε μέσα σε τέσσερα χρόνια;

– Πολύ καλές οι πισινούλες και μπράβο που επιτέλους ολοκληρώθηκαν. Μακάρι να χρησιμοποιηθούν και για άλλους εκτός από τα παιδιά εκεί, αλλά τι τους έχει πιάσει όλους τους επίδοξους μνηστήρες της Δημαρχίας και τάζουν κολυμβητήριο στο Μπραχάμι;

– Δεν ξέρω. Στον Ασύρματο πάντως μερικοί το έχουν σίγουρο. Μάλιστα ένας δυο αγόρασαν και σκουφάκια κολύμβησης.

– Μα καλά έχουν την παραμικρή ιδέα τι σημαίνει φτιάχνω κολυμβητήριο; Το κόστος του; Τις υποδομές του; Το προσωπικό και τα χρήματα που χρειάζονται για τη συντήρηση και τη λειτουργία του; Εκτός κι αν νομίζουν ότι κολυμβητήριο είναι μια τρύπα στο χώμα γεμάτη νερό. Εδώ 300.000 στοίχισε μόνο η εγκατάσταση συστημάτων θέρμανσης- κλιματισμού στις δυο μικρές, ήδη έτοιμες, κολυμβητικές δεξαμενές που εγκαινίασαν.

– Αυτό λες εσύ; Έναν αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για την κεντρική πλατεία τον αποφάσισαν 2-3 φορές στο Δημοτικό Συμβούλιο και ακόμα τον ψάχνουμε. Πρόσεχε! Όχι να φτιάξουν την πλατεία. Να τη σχεδιάσουν μόνο.

– Ελάτε τώρα. Τα οράματα είπαμε είναι τζάμπα. Αν θυμάστε παλιότερα οραματίζονταν ένα μέγαρο πολιτισμού πάλι στον Ασύρματο. Είχαν κρεμάσει και στο Δημαρχείο το σχέδιό του. Περνούσαν τα χρόνια, γύρω μας ελεύθεροι χώροι κτίζονταν, θερινοί κινηματογράφοι γκρεμίζονταν, το Μπραχάμι ασφυκτιούσε πολιτιστικά κι οι δημοτικοί άρχοντες σφύριζαν αδιάφορα και έταζαν το μέγαρο πολιτισμού στον Ασύρματο.

– Πετάει ένας μια εξυπνάδα, γιατί βλέπεις δεν μπορείς να επαναλαμβάνεις τα ίδια και τα ίδια σε όλες τις εκλογές, κι όλοι οι άλλοι για να μη μείνουν πίσω μπαίνουν στο παιχνίδι και το ανακυκλώνουν άκριτα. Γίνεται και μια μακέτα, μπαίνει και σ΄ ένα χωράφι μια ταμπέλα «προσεχώς κολυμβητήριο» και άσε μετά τις μανούλες από κάτω να ρωτάνε ποτέ θα είναι έτοιμο για να φέρω τα παιδιά μου να μάθουν κολύμβηση.

– Μια ζωή μεγάλα οράματα κι από ουσία τίποτα. Η δημοτική βιβλιοθήκη είναι στο πιο ακατάλληλο κτίριο και δεν ασχολείται κάνεις. Είμαστε ο μοναδικός Δήμος που δεν έχει έναν χώρο πολιτισμού δικό του για εκθέσεις και εκδηλώσεις. Δεν έχουμε κατορθώσει να φτιάξουμε μια κεντρική πλατεία σημείο αναφοράς – έμεινε στο έλεος του Θεού και των επί γης εκπροσώπων του. Ο Ασύρματος είναι όλο μπαλώματα – μέχρι και μίνι δημοτική χωματερή έγινε. Ο κεντρικότερος δρόμος της πόλης μας είναι μες την εγκατάλειψη. Στη διαχείριση των σκουπιδιών είμαστε από τους τελευταίους. Ένα γυμνάσιο στεγάζεται προσωρινά εδώ και σαράντα χρόνια στο 5ο Δημοτικό. Η Πικροδάφνη ασφυκτιά απ’ τις αυθαιρεσίες και την αναβλητικότητα. Κι αντί να σκύψουν όλοι και να δουν σοβαρά το πώς θα μπορέσουν να τακτοποιήσουν και κάτι, το πώς θα κλείσουν καμιά παλιά εκκρεμότητα, τσουπ ρίχνουν όλο σοβαρότητα κι ένα «θα σας φτιάξουμε κολυμβητήριο». Απορώ τι άλλο θα σκεφτούν;

– Βάζω στοίχημα ότι στις επόμενες εκλογές κάποιος θα υποσχεθεί ότι θα φτιάξει και διαστημοδρόμιο στο Μπραχάμι.

– Γιατί όχι; Εδώ ο σύντροφος Παππάς λέει ότι είναι έτοιμος να στείλει όχημα στο φεγγάρι γιατί να μην φέρουμε κι εμείς τη ΝΑΣΑ εδώ;

– Μα πού θα το φτιάξουμε το διαστημοδρόμιο;

– Στον Ασύρματο φυσικά. Τόσα και τόσα θα γίνουν εκεί. Μια γωνιούλα για ένα διαστημοδρόμιο δε θα βρεθεί;

Αναδημοσίευση από imaginistes 14/04/2019