Μικρά κομματάκια χρόνου I
Χρίστος Σαπρίκης
«Είναι που ονειρεύεται πως φεύγει για ταξίδια
πως μπαίνει μέσα σε παλιές φωτογραφίες
ξέρει αν μπορούσε θα ‘κανε μία απ’ τα ίδια
αλλά τι νόημα έχει το όνειρο χωρίς μικρές νοθείες.» [1]
~~~
– Τι είναι οι μνήμες μας;
– Μικρά κομματάκια χρόνου που για κάποιο λόγο τρυπώνουν μέσα σου και περιμένουν μια αφορμή για να βγουν έξω. Κάποιες ανασύρονται ασυνείδητα, προσπαθούν να σταθούν στο σήμερα, μπλέκουν με την καθημερινότητα μέχρι να βυθιστούν πάλι. Για λίγο ή για να χαθούν στην αιώνια λήθη.
– Δεν ξέρω γιατί όλο και πιο συχνά φεύγει το μυαλό στα περασμένα.
– Μεγαλώνεις και όσο μεγαλώνεις όλο και περισσότερο γυρνάς στο παρελθόν. Είναι ο ορίζοντας που έρχεται πιο κοντά οπότε είναι φυσιολογικό εσύ να κάνεις βήματα πίσω.
Ανέμελες βόλτες στην παραλία με τη Ρένα και τη Ζανέτ. Συζητώντας αδιάκοπα για τα σημαντικά – ασήμαντα της παιδικής ηλικίας, για τους ανεκπλήρωτους, συνήθως, έρωτες της εφηβείας.
«…γιατί το μόνο που λαχτάρησε ως λάφυρά του
είναι μια θάλασσα να φτάνει ως τη σκάλα.» [1]
Χρόνια όμορφα, πάνω κάτω, πάνω κάτω, πάνω κάτω στα χαλίκια της ακρογιαλιάς, εκεί στη γραμμή που αλλάζει συνεχώς, κοιτώντας την απέναντι αχνή ακτή, κάνοντας σχέδια για ένα μέλλον που ποτέ δεν ήρθε όπως το υπολογίζαμε.
M.C. Escher, «Day and Night», 1938
«Είναι που ονειρεύεται πως φεύγει για ταξίδια
πως μπαίνει μέσα σε παλιές φωτογραφίες
ξέρει αν μπορούσε θα ‘κανε μία απ’ τα ίδια
αλλά τι νόημα έχει το όνειρο χωρίς μικρές νοθείες.» [1]
Αλλά,
Ποιο είναι κάθε φορά τ’ όνειρο και ποιες οι μικρές νοθείες;
[1] Ιωάννου Οδυσσέας, Μικρές νοθείες, 1999
imaginistes 