Η μοναξιά του σχοινοβάτη…

της Γωγώς Γεωργίου

Η μοναξιά του σχοινοβάτη

ωραίο κομμάτι… Και η ιδέα… ΕΣΥ και Το κενό και το σχοινί και Τίποτ’ άλλο…

Λάθος … Και αυτοί που περιμένουν..

Αν θα πέσεις…

Αν θα ενωθείς μ το κενό, η αν θ ακολουθήσεις το σχοινί ως απέναντι…

Και η μοναξιά της φυλακής…

ΕΣΥ και Το κελί … Και το παραθυράκι …

Μια τρύπα φως ο έξω κόσμος

και ΕΣΥ να ξέρεις πως εκεί είναι το ΕΚΕΙ ΣΟΥ που θες να πας…

Μιλάς μ’ εσένα και δεν υπάρχει κοινό …

Νομίζεις…

Πάντα υπάρχει κοινό όταν κάποιου η ζωή δοκιμάζεται …

Ακούσια η εκούσια….υπάρχει κοινό έτοιμο να χαρεί …

Και όχι πάντα με τη νίκη σου….

Ίσως…

Πιο σωστό θα ήταν … Σπάνια με τη νίκη σου…,

….ΕΣΥ …;;;; Πότε είσαι πιο μόνος;

Όταν ακροβατείς στο σχοινί ; Η όταν ακροβατείς στο κελί σου……..;;;;;;;;;;;

Πάντα,… αυτή είναι η σωστή απάντηση …

ΠΑΝΤΑ. Πάντα…

γιατί πάντα ακροβατεί η ψυχή σου….

ΠΑΝΤΑ….