κορίτσια στον …ήλιο

Luis Benítez…Ο Αλιέας Των Μαργαριταριών

Αυτό το απόγευμα κι ένα μέρος της νύχτας
ξαναβούτηξα στην παχύρεστη θάλασσα
όπου επιπλέουμε οι υπάρξεις και τα πράγματα.
Κατέβηκα για μαργαριτάρια για να δείξω στους ανθρώπους
που φοβούνται έστω τον κίνδυνο της ακτής.
Αυτό το απόγευμα κι ένα μέρος της νύχτας
βρέθηκα σ’ εκείνη τη σιωπή, σ’ εκείνα τα βάθη
όπου η πιο ατέλειωτη ευχαρίστηση θα ήταν να διαλυθείς
και ήξερα πως σ’ όλους τους δρόμους
υπάρχουν τέρατα για όποιον τα φοβάται.
Έφτασα κολυμπώντας εκεί που ούτε αγαπάς ούτε μισείς,
απλά επιπλέεις πάνω σ’ ένα αιώνιο παρόν
κι ό,τι κοιτάζεις είναι σύγχρονό σου·
τίποτ’ άλλο δεν φέρνουνε τα κύματα από μπροστά και από πίσω.
Πήρα εκεί ετούτο το μαργαριτάρι και τώρα σ’ το προσφέρω.
Όμως όταν θέλησα να γυρίσω,
δεν είδα κανέναν άνθρωπο στην ακρογιαλιά.
Δεν είδα ακρογιαλιά. Όλα είναι θάλασσα.
Εκείνοι που φοβούνται τ’ ακρογιάλι
δεν ξέρουν πως βαδίζουνε στη θάλασσα.

Μετάφραση: Δημήτρης Αγγελής

Πηγή: http://frear.gr/?p=12609