Θεσσαλονίκη…στο πέρασμα του χρόνου 1

της Βιτάλια Ζίμμερ

Θεσσαλονίκη 1943.

---

Είναι γνωστή η ιστορική συμβολή των ΕΒραίων στη δημιουργία του πρώτου αστικού κέντρου της Ελλάδας, τη Θεσσαλονίκη.

 

Το 1943 και ενώ η πόλη βρίσκεται υπό την Γερμανκή Κατοχή, ξεκινούν οι συγκεντρώσεις Εβραίων. Ο σκοπός είναι ένας και μοναδικός. Η μεταφορά τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Γερμανίας, προς εξόντωση.

 

Λίγες μέρες πριν τη πρώτη μεγάλη προώθηση, γεννήθηκε ο Eliyah. Οι γονείς του φοβούμενοι ότι θα συλληφθούν από τους Γερμανούς κατακτητές, έδωσαν το μωρό σε μία οικογένεια Ποντίων στο Πανόραμα, που ήταν μακρυά από την Εβραϊκή Συνοικία. Η οικογένεια ισχυρίστηκε ότι το παιδί γεννήθηκε στο σπίτι και φρόντισε να βρει πιστοποιητικό από γιατρό. Οι γονείς του ποτέ δεν επέστρεψαν. Η περιουσία πέρασε όλη στα χέρια των Ελλήνων που εκμεταλεύτηκαν την περίσταση.

 

Ο Eliyah θα βαπτιστεί Ηλίας με ποντιακό επίθετο. Αργότερα θα μάθει την αλήθεια. Θα μάθει ότι τον έσωσαν έτσι, επειδή λυπήθηκαν ένα μωρό. Επειδή αυτό ήταν το σωστό. Χωρίς ανταλλάγματα. Η οικογένεια θα στήλει τον Ηλία στην Γερμανία να σπουδάσει. Θα βρει τα άλλα δύο μεγαλύτερα παιδιά της οικογένειας που είχαν πάει μετανάστες. Θα γίνει Ηλεκτρολόγος – Μηχανολόγος.  Τελικά, επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη με την Αντρέα, μία πανέμορφη παιδίατρο που είχε παντρευτεί ήδη. Θα νοικιάσουν ένα ημιυπόγειο στην περιοχή του Αγίου Δημητρίου, δίπλα στους θετούς γονείς του. Στη Θεσσαλονίκη θα αποκτήσουν ένα κατάξανθο ατίθασο κοριτσάκι.

 

Το 1987 ο Ηλίας μετακομίζει με την οικογένειά του στις ΗΠΑ, αφού έχει φροντίσει να πάρει την Ισραηλινή υπηκοότητα και να ασπασθεί τον Ιουδαϊσμό. Θα εργασθεί πλέον ως διπλωμάτης στην Washington DC. Με νέο επώνυμο όμως, ενώ το μικρό του γίνεται Ελάιας. Το 1989 απεβίωσε σε ηλικία 46 χρονών. Τελικά ο Eliyah, δεν κατάφερε να ζήσει όσο έπρεπε. Κατάφερε όμως να επιβιώσει.

Ο τελευταίος τόπος κατοικίας του, είναι στη Χάιφα.

 

Eliyah, Ηλίας, Elias (Ελάιας), אליהו

 

 

1943 – 1989

 

לזכרו של אבי

ויטליה צימר