Σκόρπιες σκέψεις…δυο βάρκες στο βουνό

της Βιτάλια Ζίμμερ

 

Ανεβαίνω στο όμορφο Σέιχ Σου
βλέπω δυο βάρκες στην άκρη του δρόμου
Πώς βρέθηκαν εδώ άραγε;
Προσπαθώ να καταλάβω…
Ψάχνω γύρω για θηλυκό
μήπως και επιβεβαιώσω τη λαϊκή ρήση.
Δεν βλέπω τίποτα, μόνο δυο βάρκες μόνο.
Ρωτώ και ξαναρωτώ, μα κανείς δεν ξέρει κάτι.

Περάσανε τα χρόνια και ξαναπήγα στο βουνό
κι οι βάρκες είναι εκεί όπως ήταν πάντα.
Ποιος να ξέρει άραγε τι να συνέβη;
Πρέπει να υπάρχει μία λογική εξήγηση.
Πέρασαν 25 χρόνια για να μάθουν οι πολλοί
ότι έπεσαν από ένα φορτηγό,
έσπασαν και τις παράτησαν
γιατί δεν άξιζαν πια τίποτα

Κι οι άρχοντες της πόλης δεν τις είδανε ποτέ
Έμειναν έτσι ανύπαντρες δίδυμες θυγατέρες.
Να μας θυμίζουν ότι η Ανοησία κι η Αναλγησία,
που είναι δίδυμες αδερφές όπως κι οι βάρκες,
μπορούν να γίνουν αξιοθέατο και να συνθέσουν μύθο.