Σας αγαπώ ανόητοι

της Βιτάλια Ζίμμερ

Βαδίζω μόνη στο σκοτεινό λιμανάκι
με τις βάρκες ακίνητες να περιμένουν
κι από πίσω ακολουθεί η σκιά μου
που δεν είναι από φως
αλλά είναι σάρκα και μυαλό
που με προστατεύει

Είμαι μεγαλύτερη από τη σκιά μου
τι θα γίνει όταν θα φύγω πρώτη
συχνά ρωτάω την ψυχή μου
κι εκείνη δεν απαντά
γιατί με αποφεύγει

Δεν πιστεύω στην άλλη τη ζωή
μα δεν είναι δίκαιο
να τελειώνουν όλα έτσι
κάποιο νόημα έχει όλο αυτό
που δεν καταλαβαίνω

Το τι θα γίνει θα το μάθει
ο καθένας μόνος του
δεν θέλω να μείνει η σκιά
χωρίς να φυλάει κάποιον
γιατί θα μαραζώσει

Τα έχω κάνει όλα σωστά
και τα βλέπω όλα λάθος
μα τι συμβαίνει επιτέλους
μέσα στο κεφάλι μου
αναβλύζουν αρτεσιανές πηγές
ανεξέλεγκτων σκέψεων

 

Αυτό το ρημάδι το κεφάλι
υπερλειτουργεί συνέχεια
και πυρετός δεν έρχεται
να γίνω από μηχανή
σαν κι εσένα άνθρωπος

Τι ήθελα κι αρρώστησα
στην μακρινή την Κίνα
κι από τότε έγινα άτρωτη
μεγάλη τιμωρία
για ένα κορίτσι αγνό

 

Θεός υπάρχει δεν τον βλέπω
μα τον φοβάμαι
αλλά είναι κι άδικος
τόσες ψυχές με βάσανα
χωρίς να έχουν φταίξει

Δεν υπάρχει Θεός
ή δεν ασχολείται
κάποιον άλλο κόσμο
φτιάχνει καλύτερο
και εμάς μας ξέχασε

Ίσως πήραμε το λάθος δρόμο
Ισως είναι ο σωστός
και δεν τον χρειαζόμαστε
γιατί μπορούμε μόνοι μας
πια να πορευτούμε

Θόρυβος πολύς για θέματα
ασήμαντα και επίκαιρα
κανείς δεν νοιάζεται
για τις ψυχές που βασανίζονται
επειδή γεννήθηκαν στραβά

Σας χτυπάω την καμπάνα
της φωτιάς κάθε μέρα
κι εσείς κοιτάτε τις ειδήσεις
να πάτε να χαθείτε όλοι σας
θα τα πω εγώ κι η σκιά μου

 

Σας αγαπώ κι ας είστε ανόητοι

https://www.youtube.com/watch?v=YKEZoOjc6to&feature=youtu.be