ΣΤΟ ΝΤΙΒΑΝΙ… με τον Προυστ

της Αλεξάνδρας Λαμπροπούλου

 

– «Είσαι φτηνός και ψεύτης μέχρι το μεδούλι!».

– «Κι εσύ φαντασιόπληκτη, τρελή κι υστερική!»

Έτσι μου είπε γιατρέ. Μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι. Δεν άντεξα άλλο. Του πέταξα με δύναμη το βιβλίο που
είχα αφήσει επάνω στο καλοριφέρ. Ήταν χοντρό. Ο τέταρτος τόμος του Προυστ. Το «Σόδομα και Γόμορρα». 511
σελίδες.

Διένυσε την απόσταση μέχρι τον καναπέ ανεμίζοντας τις σελίδες του μέχρι εκεί. Θαυμάσια πτήση. Την έφαγε
στον ώμο με τη γωνία γιατί πρόλαβε και έσκυψε. Ήταν γερό το χτύπημα. 511 σελίδες Προυστ, γιατρέ…

Έσκουξε μια χοντρή βρισιά «Γαμώ το Χριστό μου και την Παναγία μου!», έπιασε τον ώμο του με το αριστερό και
τον Προυστ με το δεξί. Εξφενδόνισε το βιβλίο στον τοίχο. Έπειτα σηκώθηκε απειλητικά και ήρθε μπροστά στο
πρόσωπό μου φωνάζοντας με όλη του την δύναμη: «Έπρεπε να σε κλείσουν σε ψυχιατρείο. Είσαι τρελή!»

Τον κοίταξα ατάραχα με όση ειρωνεία μπόρεσα να αντλήσω και του είπα: «Τα ψυχιατρεία έχουν πλέον μόνο
βραχεία νοσηλεία, θα ήμουν έξω το αργότερο σε είκοσι μέρες».

Έμεινε άφωνος να με κοιτάζει. Δεν είχε κάτι έξυπνο να μου αντιγυρίσει. Τον άφησα εκεί και πήγα να δω το
βιβλίο. Είχε σπάσει το εξώφυλλο και μερικές ακόμα σελίδες. Το ίσιωνα με προσοχή και το χάιδευα με τύψεις.
Δεν έπρεπε να του το πετάξω γιατρέ. Δεν έπρεπε. Δεν ήταν άξιος για ένα τέτοιο βιβλίο…

Ψυχίατρος: Αυτά για σήμερα, τελείωσε η συνεδρία μας…